Chapter —Twenty-Eight—

1507 คำ

“ขอบคุณค่ะ” ตะวันกล่าวตามมารยาท และเป็นคำส่วนใหญ่ที่เธอมักจะใช้มากที่สุดกับมิซาโต้ ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับมิซาโต้ ไม่เหมือนคู่รักคู่อื่นๆ เพราะตะวันไม่เคยเป็นฝ่ายชวนมิซาโต้คุยก่อน ตะวันไม่เคยพูดในสิ่งที่มิซาโต้ไม่ได้ถาม ตะวันไม่เคยเจอกับมิซาโต้ถ้าเขาไม่โทร.มาถามว่าอยู่ไหน ว่างมั้ย อยากเจอ ทานข้าวด้วยกันนะ ตะวันทำ ทำแค่เท่าที่มิซาโต้ต้องการ และมิซาโต้ไม่เคยผิดหวังแม้แต่ครั้งเดียว เพราะนั้นเป็นหน้าที่ของตะวัน ที่จะต้องทำให้มิซาโต้พอใจ อย่างเดียวที่ตะวันจะปฎิเสธมิซาโต้แบบชาญฉลาด คือเรื่องที่ไปไหนกับมิซาโต้ตามลำพังในต่างเมืองหรือต่างประเทศ “ตะวัน อยากไปเที่ยวไหนก่อนกลับญี่ปุ่นมั้ย?” มิซาโต้เอ่ยถาม “ไม่ค่ะ...ตะวันอยากกลับไปดูหลานที่กำลังจะเกิดมามากกว่า” --เหตุผลดี-- ตะวันคิดในใจ  “ไม่คิดอยากมีเป็นของตัวเองบ้างเหรอ?” คำถามนั้นทำเอาตะวันเกือบสำลัก  “ตะวันยังเรียนไม่จบเลยนะคะ” ตะวันตอบกลับ เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม