Chapter —Twenty-Four—

1618 คำ

“ตะวัน ตะวัน” คีนลองเรียกเธอ และเธอก็ไม่ตอบหรือแม้แต่ขยับตัว คีนยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะดึงผ้าห่มมาคลุมกายให้กับตะวัน ส่วนตัวเองลุกจากเตียง เขาสวมกางเกง และเดินไปหยิบโทรศัพท์ของตะวัน --ตั้งพาสเวิร์ด-- คีนเลิกคิ้ว และเดินกลับไปยังเตียงนอน เขาเลิกผ้าห่มและจับมือตะวัน วางนิ้วมือของตะวันที่ปุ่มสแกนนิ้ว เพื่อเปิดเข้าหน้าจอหลัก คีนยิ้มเมื่อทุกอย่างไม่ยุ่งยาก แค่นิ้วโป้งเล็กๆของตะวันก็ผ่านแล้ว  คีนขมวดคิ้ว เมื่อตะวันพึ่งโทร.ออกหา มิซาโต้ และเบอร์ของเขาที่โทร.หาเธอ ตะวันไม่เก็บหรือบันทึกเบอร์เขาไว้ในเครื่องของเธอด้วยซ้ำ คีน เลื่อนสายตาหันกลับไปมองตะวันอย่างไม่พอใจ  “เจอดีแน่ ตะวัน” คีนพึมพำ ก่อนที่จะลุกออกจากเตียง และดูข้อมูลทุกอย่างในเครื่องของตะวัน สิ่งเดียวที่คีนค่อนข้างพอใจ เพราะในเครื่องของตะวันไม่มีรูปของมิซาโต้เลย ส่วนใหญ่จะเป็นรูปของตัวเอง แคทรีนและเรย์ลอย สามีของ      แคทรีนที่ถ่ายร่วมกั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม