ตอนที่ 28
เมื่อกรกฎมาถึง ใบหน้าคมสันยังคงฉายแววความกังวลและอ่อนล้า ตังตังมองเขาด้วยความรู้สึกสงสารจับใจ เธอเล่าเรื่องที่ได้ยินจากเนยให้เขาฟังอย่างละเอียด น้ำเสียงของเธอสั่นเครือเล็กน้อยเมื่อเอ่ยถึงห้องสวีทสุดหรูและการเข้าพักที่สม่ำเสมอของแพรไหมและคาร์มาล
ความเงียบปกคลุมมุมหนึ่งของสวนสาธารณะแห่งนี้ กรกฎนั่งนิ่งราวกับรูปปั้น ดวงตาคมเหม่อลอย ความเจ็บปวดและความผิดหวังฉายชัดบนใบหน้าของเขา
“พี่พูดไม่ออกเลย…เจอแบบนี้ แต่มันก็คงเป็นเวรกรรมที่พี่เคยทำไว้กับแพรเค้านั่นแหละ” ในที่สุดเขาก็เอ่ยเสียงแผ่ว ราวกับคนหมดเรี่ยวแรง
ตังตังเอื้อมมือไปกุมมือของกรกฎอย่างให้กำลังใจ สัมผัสอบอุ่นนั้นทำให้ทั้งสองคนต่างรู้สึกถึงกระแสไฟฟ้าอ่อนๆ ที่แล่นผ่าน เธอเงยหน้าสบตากับเขา ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความห่วงใยและความรู้สึกที่ยังคงฝังลึก
“พี่กรคะ… หนูรู้ว่ามันยาก แต่พี่ต้องเข้มแข็งนะคะ” น้ำเสียงของเธอหวานละมุน ราวกับน
