เจ้านาย.....
เขาพยายามจะไม่โมโหแล้วนะแต่พอเห็นหน้าของมันกับหน้าของทิชาที่ยิ้มหน้าระรื่นให้มันถ่ายรูปก็อดไม่ได้ หึ รู้ว่าทิชามากับลูกกับผัวก็ยังไม่วายตามมาด้วยหน้าด้านชิบหายไอ้นี่เขาจะทำยังไงไม่ให้มันได้ใกล้ชิดทิชาอีก แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องยากเพราะทิชากับมันสนิทกันซ้ำมันยังคอยช่วยเหลือทิชามาตลอดตั้งแต่ต้น จะว่าไปความดีความชอบของมันคงจะมากกว่าเขาหลายร้อยเท่าแต่ถามว่าเขาจะยอมแพ้ให้มันไหม ไม่มีทาง เพราะขนาดมันตามทิชาตั้งหลายปีทิชายังไม่เคยให้มันเป็นมากกว่าเพื่อนเลยแต่เขาดูออกแต่แรกแล้วว่ามันคิดเกินเพื่อนกับทิชาตั้งแต่สมัยเรียนแล้วเขาแค่กลัวว่าสักวันทิชาอาจจะรักมันก็ได้ เขาต้องตัดไฟแต่ต้นลม
และในขณะที่เขากำลังอุ้มเด็กๆ เข้าบ้านน้องนิชาก็ถามเขาโดยเขาไม่รู้ว่าทำหน้ายังไงให้ลูกได้ถามแบบนั้น
"คุงลุงขาทำไมทำหน้าแบบนั้นค๊าคุงลุงเป็นอาราย"
"คุงลุงทำหน้าเหมือนอึไม่ออกเลยค๊าบ>ทิชา...
เธอเดินมาที่
