ฉันก้าวลงบันไดมาด้านล่าง ตรงมาหาเขาที่แกรนด์เปียโน ฉันจึงเอ่ยทักทายเขาด้วยรอยยิ้ม
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ" ฉันเอ่ยบอกเช่นนี้ เขายิ้มให้ฉันเช่นกัน
"อรุณสวัสดิ์ที่รัก"
"คุณทานอะไรหรือยังค่ะ" ฉันเอ่ยถาม ขณะที่เขาปิดฝาแกรนด์เปียโนลง เขาจับตัวฉันดันนั่งบนฝาเปียโน
"ผมยังเลยรอคุณตื่น" เขาเอ่ยบอก
"มาเรียน่าจะทำอาหารเสร็จแล้วละ" ฉันเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
"ใช่ เธอทำเสร็จแล้วละ" ออสตินเอ่ยบอกเช่นนี้ ฉันหรี่ตาลง ออสตินยกลำตัวฉันลงมา มันทำให้ฉันอยู่ในสภาพที่นั่งคร่อมเขาอยู่ ออสตินจึงมือหนาโอบกอดฉันเอาไว้
"ออสติน..." ฉันหัวเราะคิก และโอบซอกคอ แนบชิดลำตัวของเขา
"ก่อนอื่นคุณควรไปแต่งตัวก่อนนะ" เขาเอ่ยบอกและเผยยิ้ม
ใช่...ฉันควรไปแต่งตัว ฉันลงมาได้ไง เนี่ยเสื้อยืดกับจีสตริง มาเรียทำไมเธอไม่บอกฉันดีนะ แมตต์ ไบรอัน เมสัน และบอดี้การ์ดคนอื่นๆ ไม่ได้อยู่ในบ้าน หรือเขาอยู่ แต่ฉันมองไม่เห็นพวกเขา ช่างเถอะฉันควรขึ้นไ
