"มิสซิสเวลล์ ทำอะไรหอมจัง"
เสียงของชายหนุ่มดังขึ้น เป็นน้ำเสียงที่คุ้นเคยอย่างยิ่ง ทำให้ฉันหันไปตามเสียงนั้น เขาไม่ใช่ใครอื่น เขาคือสามีฉันออสติน เวลล์นี่เอง
"สตูเนื้อค่ะ" ฉันเอ่ยบอกเขาด้วยรอยยิ้ม ออสตินมองที่หม้อสตูเนื้อ ฉันจึงได้สังเกตว่า เขาสวมใส่เสื้อที่ฉันซื้อให้เขาเป็นของขวัญวันเกิด เห็นแล้วปลื้มอย่างยิ่ง ออสตินหันมามองใบหน้าฉันด้วยรอยยิ้ม แล้วเขาหยิบแซนด์วิชที่ฉันทำขึ้นมา
"ของผมใช่ไหม" ออสตินเอ่ยถาม ฉันจึงค่อยๆ หันกลับไปหาเขาทั้งตัว แล้วจึงเอ่ยบอก
"ใช่ค่ะ"
"ผมกินนะ" เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เขาตักสตูเนื้อใส่ถ้วยแก้วสองใบ แล้วไปวางบนโต๊ะ ฉันจึงก้าวเดินไปนั่งข้างเขา แล้วจึงเอ่ยบอกเขา
"เสื้อสวยนะคะ"
"ภรรยาของผมซื้อให้ครับ" ออสตินเอ่ยด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจ ทำให้ฉันเผยยิ้ม
"ภรรยาของคุณเธอน่ารักดีนะคะ" ฉันเอ่ยบอกแล้วยิ้มที่มุมปากมองใบหน้าเขา
"ใช่ ทั้งเธอน่ารักและสวยมากด้วย" เขาเผยยิ้
