"อรุณสวัสดิ์คุณภรรยา"
เสียงของออสตินเอ่ยบอกข้างริมหูของฉัน แล้วจูบริมฝีปากแผ่วเบาหนึ่งที ฉันจึงค่อยๆ ลืมตาขึ้นช้าๆ เมื่อเขาถอดริมฝีปากออกไปเสียแล้ว ฉันยิ้มให้เขาและเอ่ยบอกแผ่วเบา
"อรุณสวัสดิ์คุณสามี"
"ผมไปทำงานก่อนนะที่รัก" เขาเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
"เดินทางปลอดภัยค่ะ ถึงเวลส์แล้วโทรบอกด้วยนะคะ"
"ครับ" เขาเอ่ยบอก ฉันลุกขึ้นยืนข้างเตียง มองที่เนกไทที่เบี้ยวและจัดให้เขาใหม่ ออสตินมองฉันด้วยสายตาเร่าร้อน และเสน่หา อยากจะเข้ามาอยู่ในตัวฉัน เพราะตอนนี้ฉันเปลือยเปล่าต่อหน้าเขา
"คุณยั่วผมหรือเปล่า" เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงโทนต่ำ
"ก็อยากอยู่นะ แต่คุณต้องไปทำงาน" ฉันเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา และใช้มือลูบไล้ใบหน้าอ่อนวัยของเขาด้วยความรัก
"อย่าไปไหนไกล และอยู่ใกล้เมสันและไบรอัน อย่าทำให้ผมเป็นห่วงเหมือนครั้งที่แล้วอีกนะ ผมรู้ผมห้ามคุณไม่ให้ไปไหนไม่ได้หรอก เพราะคุณมันดื้อ แล้วอย่าลืมว่าคุณท้องอยู่ด้วย" เ
