"อรุณสวัสดิ์ที่รัก"
ออสตินเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเปี่ยมไปด้วยความสุข และเขาก็จูบริมฝีปากของฉันแผ่วเบา ขณะที่ฉันกำลังนั่งถักชุดไหมพรมสีฟ้าเป็นตัวที่สอง ให้กับลูกชายฉันทั้งสองคนที่อยู่ในท้อง ตอนนี้ฉันตั้งท้องได้แปดเดือนกว่าๆ เดินเหินไม่ค่อยสะดวก แต่มีสามีสุดที่รักและมาเรียคอยดูแลฉันไม่ห่าง แทบจะสลับกันดูแลฉัน
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ" ฉันเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เมื่อเขาถอนริมฝีปากออก
"ผมไปทำงานก่อนนะที่รัก เย็นนี้เจอกัน เอาอะไรไหม"
"ไม่ค่ะ กลับมาอย่างปลอดภัยนะคะ" ฉันเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เขาก้าวเดินไปที่ประตูห้อง แล้วหันมาส่งยิ้มให้ฉัน ฉันยิ้มให้เขา เขาก้าวเดินออกไป
ตอนนี้บ่ายสามโมงกว่าๆ ฉันมานั่งที่โซฟาที่ห้องรับแขก เปิดทีวีดูเรื่อยเปื่อย และหยุดที่ช่องสารคดี เห็นโลมากำลังแหวกว่ายในน้ำดูแล้วก็เพลินดีเหมือนกัน
"มาเรียคะ ขอน้ำหน่อยค่ะ" ฉันเอ่ยบอกมาเรียที่ก้าวเดินเข้ามา
"ค่ะมิสซิสเวลล์" เธอเอ่ยบอกด้ว
