ฉันนั่งด้านเบาะด้านหลังกับออสติน ฉันหันออกไปทอดสายตามองออกไปออกนอกกระจกโดยไม่สนใจเขา ออสตินกล้าดีอย่างไงที่ให้เธอมา ทั้งที่ฉันไม่ชอบ ไม่อยากเห็นหน้าเธอ ฉันไม่รู้ว่าทำไมต้องโกรธเขาขนาดนี้ด้วย แต่ตอนนี้ฉันอยากไปให้ไกลจากเขาเสียตอนนี้
"อีธานฉันจะกลับคอนโดฉัน" ฉันเอ่ยบอกอีธานที่เป็นคนขับด้วยน้ำเสียงดุดัน
"คุณจะกลับไปทำไม" ออสตินเอ่ยถามฉันด้วยความสงสัย
"ฉันจะกลับคุณ และไม่มีสิทธิ์จะห้ามฉัน" ฉันเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"คุณเป็นอะไรอลิซ" เขาเอ่ยถามด้วยเสียงที่ดังขึ้น ฉันเลือกที่จะเงียบ ออสตินเอ่ยถามเช่นเดิม
"อลิซ ผมทำอะไรให้คุณไม่พอใจ บอกผมมาสิ" เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ฉันยังคงเงียบเหมือนเดิม
"อีธานจอด แมตต์ให้คอนเนตขับลัมโบกินี่มาด่วน" ออสตินเอ่ยสั่งอีธานและแมตต์ อีธานชะลอรถจอด ฉันเปิดประตูลงวิ่งออกไป โดยไม่สนใจเสียงเขาหรือแมตต์ที่กำลังเรียกฉันอยู่
"อลิซาเบธ" ออสตินตะโกนเสียงดังลั่น
