ขณะที่นฤดาจูงมือจัสมินไปเข้าห้องน้ำโทรศัพท์ของหญิงสาวก็สั่นจนลูคัสต้องชะโงกไปมอง เธอเปิดหน้าโปรแกรมบางอย่างค้างไว้เขาจึงไม่ต้องเสียเวลาปลดล็อก
ลูคัสถือวิสาสะหยิบขึ้นมาดูแต่ไม่คิดจะกดรับแต่คนที่โทรมาก็ยังต่อสายเข้ามาเรื่อยๆ จนชายหนุ่มรู้สึกรำคาญจึงกดรับสาย
“หวานทำไมรับโทรศัพท์พี่ช้าจังมัวทำอะไรอยู่” เสียงต่อว่าดังมาตามสายโดยที่ลูคัสยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยสักคำ
“ฉันไม่ใช่หวาน” เขาตอบด้วยเสียงที่ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่
“แล้วนายไปใครมารับโทรศัพท์ของแฟนฉันได้ยังไง หรือนายขโมยโทรศัพท์ของหวานมา” ปลายสายโวยวาย
“ฉันเป็นสามีของหวาน” เขาตอบอย่างหน้าตาเฉยโดยไม่สนใจว่าคนปลายสายจะเป็นใครเพราะตอนนี้นฤดาคือคนของเขาและเขาก็ไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับคนของตนเอง
“นายพูดบ้าอะไร เรียกหวานมาคุยกับฉันเดี๋ยวนี้นะ”
“ทำไมฉันต้องทำตามคำสั่งของนายด้วยล่ะ นายมันก็แค่คนที่ถูกผู้หญิงบอกเลิก” ลูคัสพอจะเดาออกว่าคนที่โทรศัพท์
