“ก็ทำไมจะมีไม่ได้ล่ะ ถ้าเผื่อว่าฉันน้ำยาดี บางทีเมื่อคืนลูกของเราอาจจะมาแล้วก็ได้” พ่อเลี้ยงแสนเจ้าเล่ห์กำลังทำให้หญิงสาวหวาดหวั่นเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาเอ่ย
“พ่อเลี้ยง ไม่เอาหรอกใครจะอยากผูกมัดตัวเองกับพ่อเลี้ยง ไม่มีวันนั้นหรอก” ธิชายังปากดี เธอไม่ต้องการให้มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ หากบาดแผลในใจที่เธอมีต่อเขายังไม่หายไป เธอจะอุ้มท้องลูกของเขาได้อย่างไร
“ก็คอยดูสิ” พ่อเลี้ยงหนุ่มไม่เถียง แต่เขาจะทำให้เธอท้องอย่างแน่นอน เขาตั้งใจเช่นนั้น เพราะอายุเท่าเขาก็ควรจะลงหลักปักฐานได้แล้ว
“จะกลับได้หรือยังคะ” หญิงสาวหมั่นไส้ท่าทางของพ่อเลี้ยงหนุ่ม เธอไม่อยากพูดอะไรต่อ เธอต้องรีบเข้าเมืองไปหายาคุมกำเนิดฉุกเฉินมารับประทาน ก่อนที่เขาจะบรรลุเป้าหมายของเขา
“เชิญครับคนสวย” พ่อเลี้ยงหนุ่มผายมือให้หญิงสาวเดินนำหน้าเขา ในขณะที่เขาเดิมตามเธอออกไปห่างๆ ใบหน้าคมสันมองร่างงามด้วยรอยยิ้ม เมื่อไหร่หนอเธอถึงจะเข้าใจ
