อุ้มรักห่มใจ

ปกป้องจนตัวตาย...2

“ฉันขอโทษ ฉันไม่ต้องการให้มันเป็นแบบนี้ ถ้าเลือกได้ ฉันก็ไม่อยากให้หัวหน้าเอาชีวิตมาเสี่ยงเพราะฉันเหมือนกัน” พ่อเลี้ยงหนุ่มกล่าวด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปวดใจ ใครจะรู้ว่านายธิเบตจะทำเพื่อเขาได้มากมายขนาดนี้ แม้แต่ชีวิตของตนเองนายธิเบตยังสละได้เพื่อเขา

“คำขอโทษมันจะมีประโยชน์อะไร ถ้าพ่อฉันเป็นอะไรไป ฉันไม่มีวันให้อภัยพ่อเลี้ยงเด็ดขาด” แววตาของหญิงสาวเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เธอรู้สึกเกลียดผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า ทำไมถึงต้องเป็นเขา คนที่เธอรักและเทิดทูนมาตลอด แต่วันนี้เขากลับเป็นคนที่ทำให้บิดาของเธอต้องมาเจ็บปางตายเช่นนี้

“ไม่ว่ายังไง เธอก็คงจะไม่รับคำขอโทษของฉันสินะ” พ่อเลี้ยงหนุ่มรู้สึกเจ็บปวดใจเหลือเกิน ที่หญิงสาวตัวเล็กคนนี้ต่อว่าเขา เพราะที่จริงแล้ว เขาก็ไม่ต้องการให้ใครมาปกป้องชีวิตของเขาด้วยชีวิตเช่นกัน แต่จะทำอย่างไรได้ เมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว สิ่งเดียวที่คนอย่างเขาจะทำได้ นั่นก็คือดูแลเธอและบิดาอย่างดีที่สุด

“อย่าพูดอะไรออกมาอีกเลย ฉันไม่อยากฟัง” หญิงสาวก้มหน้าร้องไห้อยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉิน ในขณะที่พ่อเลี้ยงหนุ่มได้แต่มองดูแผ่นหลังของเธอโยกตามแรงสะอื้น โดยที่เขาไม่สามารถปลอบใจเธอได้เลย

ทั้งสองคนเฝ้ารอที่หน้าห้องฉุกเฉินอย่างใจจดใจจ่อ พ่อเลี้ยงหนุ่มภาวนาให้ปาฏิหาริย์มีจริง เขายังอยากชดเชยให้นายธิเบต ในสิ่งที่นายธิเบตได้ทำให้เขาในวันนี้ ส่วนธิชานั้นได้แต่นั่งร้องไห้ และจ้องมองไปที่ประตูหน้าห้องฉุกเฉินด้วยความปวดใจ

เวลาผ่านไปร่วมสองชั่วโมง ทั้งสองก็ได้รับข่าวจากพยาบาล เป็นข่าวร้ายที่ทำให้ทั้งสองแทบทรุดลงตรงนั้น เมื่อแพทย์ไม่สามารถยื้อชีวิตของนายธิเบตไว้ได้ เพราะเขาทนพิษบาดแผลไม่ไหว หมอพยายามที่จะปั้มหัวใจอยู่หลายครั้ง แต่นายธิเบตก็ไม่กลับมา

เมื่อได้ยินคำบอกกล่าวจากพยาบาล ร่างเล็กของหญิงสาวก็เป็นลมล้มลงไปทันที โชคดีที่พ่อเลี้ยงหนุ่มคว้าร่างบางไว้ทัน ไม่เช่นนั้นเธอคงล้มหัวกระแทกพื้นอย่างแน่นอน ร่างบางของหญิงสาวถูกนำไปปฐมพยาบาล ในขณะที่พ่อเลี้ยงหนุ่มได้ไปติดต่อขอรับศพของนายธิเบตด้วยตนเอง น้ำตาของเขาไหลซึมออกมาด้วยความรู้สึกผิด มันไม่ควรมีใครต้องมาเสี่ยงชีวิตเพื่อเขา ถ้าเลือกได้เขาขอเป็นศพที่นอนอยู่ตรงนี้แทนนายธิเบต