อุ้มรักห่มใจ

ผูัหญิงใจร้าย...1

“ถึงซะที คนอะไรเมายังกับหมา” หญิงสาวกล่าวก่อนจะพยุงร่างสูงไปนอนที่เตียง แต่เธอกลับโดนคนเจ้าเล่ห์กอดที่เอวของเธอไว้

“จะไปไหน อยู่กับฉันก่อน” พ่อเลี้ยงหนุ่มเริ่มรุ่มร่ามกับหญิงสาวมากยิ่งขึ้น เขาพอจะมีสติอยู่บ้าง แต่หญิงสาวก็สวยน่ารักเสียจนเขาเริ่มอดใจไม่ไหว และยิ่งด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เขาดื่มเข้าไปจนแทบจะเรียกว่าอาบ มันก็ยิ่งทำให้เขาควบคุมตัวเองได้ยาก

“พ่อเลี้ยง นี่คุณกำลังจะทำอะไรฉัน” หญิงสาวตะคอกพ่อเลี้ยงหนุ่มเสียงดัง

“ฉันต้องการเธอ ไม่รู้ว่าทำไมตอนนี้ฉันถึงรู้สึกต้องการเธอ”คำกล่าวที่ราวกับละเมอของพ่อเลี้ยงหนุ่ม ทำให้หญิงสาวอยากจะกรี๊ดใส่หน้าเขาเหลือเกิน คนอะไรพอเมาแล้วทำไมหน้าด้านน่าทนเช่นนี้

“จะบ้าเหรอ ตั้งสตินะพ่อเลี้ยง ฉันธิชา ลูกพ่อธิเบต คุณจะอยากมายุ่งกับผู้หญิงจนๆ อย่างฉันเหรอ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” หญิงสาวจับที่หัวไหล่ของเขา ก่อนที่จะเขย่าร่างของเขา แต่ด้วยความสูงใหญ่ของพ่อเลี้ยงหนุ่มทำให้ร่างของเขาไม่สั่นไหวแม้แต่น้อย

“ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เธอรู้ตัวมั้ยว่าเธอสวยมาก” พ่อเลี้ยงหนุ่มเริ่มแนบหน้าเข้ามาใกล้กับใบหน้าสวยหวาน หญิงสาวก็พยายามผลักใบหน้าคมสันของเขาออกไป

“สติค่ะ พ่อเลี้ยง คุณต้องมีสติ ไม่อย่างนั้นฉันจะเกลียดคุณมากกว่านี้เข้าใจมั้ย” เสียงของเธอไม่ได้ทำให้พ่อเลี้ยงหนุ่มสะทกสะท้านแต่อย่างใด ใบหน้าคมสันยังคลอเคลียอยู่ใกล้ๆ ใบหน้างามของหญิงสาว

“ไม่เอาสติ แต่จะเอาเธอ” พ่อเลี้ยงหนุ่มไม่เพียงแต่คลอเคลีย แต่ตอนนี้มือของเขายุ่มย่ามราวกับมือปลาหมึกก็ไม่ปาน หญิงสาวทั้งผลักทั้งทุบ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรลำแขนแข็งแกร่งที่โอบกอดเธอไว้ได้

“พ่อเลี้ยง อย่าทำแบบนี้” หญิงสาวแทบจะกรีดร้องออกมา แต่ทำไปก็ไม่มีประโยชน์เพราะมือของพ่อเลี้ยงหนุ่มยังคงยุ่มย่ามไปทั่วทั้งร่าง หญิงสาวจะทำอย่างไรดี เธอถึงจะสามารถปกป้องพรหมจรรย์ที่รักษามาตลอดชีวิต และที่สำคัญคนที่เป็นคนได้มันไป ต้องไม่ใช่คนที่เป็นต้นเหตุให้บิดาของเธอเสียชีวิตเช่นนี้