ได้ยินคำพูดชวนอ้วกของเขาจำต้องเบือนหน้าไปทางอื่นด้วยใบหน้ายิ้มไม่หุบ
“เขินเฮียเหรอ” เฮียเกมส์โน้มใบหน้ามาใกล้ ๆ เพราะมันเขินจึงถอยห่างก่อนจะล้มนอนลงที่เตียง อีกคนก็ตามลงมาแล้วกดจมูกลงที่แก้มฉันแรง ๆ คล้ายกับกำลังมันเขี้ยวกัน
ฟอด ฟอด!
“พอได้แล้ว” ผลักหน้าอกเขาเพราะเฮียเกมส์เอาแต่หอมแก้มกันไม่หยุด
“ขออีกนิดนะครับ” ไม่รอฟังคำตอบก็หอมแก้มซ้ายขวาของฉันอย่างคนเอาแต่ใจ ก่อนจะผละใบหน้าออกสบตากันอีกครั้ง ถึงแม้จะรู้จักกันมานานเห็นกันมาตั้งแต่เด็กแต่ฉันก็ยังไม่ชินกับใบหน้าหล่อเหลาของเขาในระยะประชิดแบบนี้สักที
กะพริบตาถี่ ๆ กัดเม้มริมฝีปากแน่นด้วยความประหม่ายิ่งเฮียเกมส์จ้องมองกันแล้วยิ้มออกมามันยิ่งเหมือนจะตาย
“โคตรน่ารักเลยว่ะ”
“เฮียอย่าแกล้งหนู!” ก็รู้ว่าคนมันเขินเขาก็ยังจะมาพูดอะไรแบบนี้อีก แล้วฉันจะอยู่ได้ยังไง หัวใจมันสั่นระรัวไปหมดแล้ว
“ไม่ได้แกล้งสักหน่อย เฮียพูดความจริง หนูโคตรน่ารั
