ถ้าเป็นสาวอื่นชนินธรคงซับเหงื่อบริเวณนั้น แต่กับกานดา เขากับเธอโตมาด้วยกัน เขาเห็นเธอเป็นลูกสมุนทำอาหาร ส่วนกานดา เห็นเขาเป็นหนูทดลองรสมือ
“หวานหรือเค็มไปคะ”
“จืด”
กานดาหน้าเสีย เมื่อครูตอนผัดในกระทะ เธอชิมแล้ว เห็นแบบนั้นชนินธรยิ้มเฉลยออกมา “ฉันหลอกเธอเล่น ที่จืดนั่นหน้าเธอ ส่วนเรไรหน้าปู อร่อยมาก”
กานดานิ่วหน้า ที่เขาพูดออกมา นั่นเรียกด่าหรือชม แต่คนถูกว่าเหน็บจนชาชิน ถูกหาว่าหน้าจืดจนไม่รู้สึกอะไรแล้ว “เรไรหน้าปูวันนี้ อร่อยจริงๆ ใช่ไหม แบบนี้หมดห่วง จะได้กล้าเอาตั้งโต๊ะให้คุณยาย”กานดาถอนหายใจโล่งอก เพราะเธอตักแบ่งไว้ชุดหนึ่งแล้วให้คุณหญิงยาย
ชนินธรหรี่ตาชั้นเดียวลงมองกานดา “บอกคุณหญิงยายด้วยว่า ฉันขอแนะนำให้กินยาแก้ท้องเสียก่อน”
ใบหน้าหวานๆ ไร้การแต่งเติมจึงค้อนขวับ อันที่จริงเขาออกไปทางเกาหลี มากกว่าอาตี๋ สาวๆ หลายคนบอกแบบนั้น
กานดาพาเขาวกกลับเข้าเรื่อง “มาถึงที่นี่มี นอกจากมาห
