‘เด็กทุกคนยังมีความต้องการแม่’
“เป็นไงบ้างเจ้าแสบ” จัสตินตัวน้อยผู้แสบซ่าร่าเริงสดใส วันนี้มีท่าทางหงอยเหงา มือป้อมๆ เลื่อนไปกุมรอยฉีดยา
“น่าสงสารจังครับ” แบรดลีย์โน้มใบหน้าหล่อเหลาลงไปจูบซับรอยเข็มฉีดยา “หายเจ็บแล้วนะครับ”
แบรดลีย์ยังเอาใจยื่นของเล่นชิ้นโปรดให้จัสติน แต่เจ้าหนูน้อยกลับผลักมันออก เพราะค่อนข้างจะเอาแต่ใจ
“จัสติน คนเก่งของแด๊ดไม่อยากเล่น ถ้าอย่างนั้น อยากหม่ำแน่นอน นี่ของโปรดใคร”
เขาให้ไมเคิลสั่งให้แม่บ้านทำแซลมอนชีสบอล ของโปรดของจัสตินมาเตรียมเอาไว้ เพราะเกรงว่าลูกจะไม่ชอบรสชาติของอาหารที่โรงพยาบาล
ชีสบอลปลาแซลมอนถูกผู้เป็นพ่อฉีกให้ดูข้างใน เห็นชีสยืดๆ ที่ลูกชายชอบกิน และสำหรับจัสตินมักจะกินก่อนแฝดพี่ แล้วไปหยิบของแฝดพี่มากินทำให้เกิดศึกเป็นประจำ แต่วันนี้ผิดแปลกจากทุกวัน เจ้าอ้วนแฝดน้องที่ป่วยเป็นโรคปอดอักเสบติดเชื้อกลับไม่ขยับตัว ไม่สนใจ ไม่อยากได้ชีสบอล
แม้อาการดี
