แม้ว่าพริมาจะเกลียดชังรันดาเพียงใด แต่เธอก็จำต้องสอนงานตามที่บอสสั่ง ไม่อย่างนั้นจะโดนสงสัยเป็นแน่ ทำให้ช่วงเวลาที่เหลือเป็นไปอย่างเงียบสงบ รันดาก็เคารพนบนอบเธอดี ไม่ได้ก้าวร้าวแต่อย่างใด มีแต่คนที่มีเพลิงแผดเผาในใจอย่างพริมาต่างหากที่ทุกข์ทรมานเหลือเกิน
เย็นวันนั้นหลังจากกลับบ้าน เตรียมข้าวของที่จะเอาไว้ใช้ทำขายในพรุ่งนี้ กินข้าวกินปลา สนทนากับแม่และน้องเรียบร้อย รันดาก็เข้าห้องนอนของตนที่นอนกับแม่คนละมุม แล้วเปิดสมุดจดงานออกมาทบทวน พร้อมกับอ่านเอกสารรายละเอียดงานของบริษัท
เธอไม่ใช่คนหัวเร็วนัก แต่ก็จะพยายามทำให้ดีที่สุด เพื่อแม่ เพื่อน้อง หญิงสาวคิดแล้วก็มองร่างผ่ายผอมของผู้เป็นมารดา กำลังใจก็มามากโข
รันจะสู้ สู้เพื่อแม่กับน้องนะจ๊ะ...
พลันเสียงสั่นเตือนของแอพพลิเคชั่นสีเขียวก็ดังขึ้น เธอรีบหยิบขึ้นมาดู
“ ใครส่งอะไรมา ”
ปราก
