ถ้อยคำของเขาซึมลึกเข้าไปในสมองของเธอ
ตอนนี้เท่ากับว่าเธอได้ทำข้อตกลงกับปีศาจร้ายแล้วสินะ มารีนได้แค่เม้มปากเล็กน้อย ทำใจยอมรับกับทุกสิ่งที่เลือก
"อ๊ะ" เหม่อได้ไม่นานแผ่นหลังบอบบางก็ถูกเขาดันเข้าไปอีก
หญิงสาวดันมือกับแผงอกแกร่งของเขาไว้ แต่ก็สู้แรงของชายหนุ่มไม่ได้ หน้าอกอิ่มเบียดเข้าไปชิดใกล้แนบกายเขา สองสายตาสบประสานกัน นัยน์ตาสีเทานั้นช่างเย็นชาแต่ก็เจิดจ้าอยู่ในที
มารีนกลืนน้ำลายลงคอที่แสนแห่งผาก รับรู้ได้ถึงสัญญาณอันตรายบางอย่างที่แผ่มาจากเจคอบ
"เริ่มกันเลยดีไหม" น้ำเสียงนั้นราบเรียบแต่มีความหมายที่โจ่งแจ้งชัดเจน
ลมหายใจของมารีนยิ่งติดขัดเมื่อเขาเลื่อนไล้ฝ่ามือสากระคายไปตามต้นขา ความร้อนแล่นไปทั่วร่างจากสัมผัส
"คุณเจคอบ...เราอยู่บนรถ"
คนฟังทำเพียงยิ้มมุมปาก คล้ายกับไม่ได้ใส่ใจเรื่องนั้น
"แล้วยังไง" เขาค่อย ๆ สอดฝ่ามือไปใต้ชายเดรสของเธอ เลิกเนื้อผ้าจนร่นขึ้นไป ลูบไล้มืออุ่นร้อ
