“จะไปไหน”
“ไปที่ที่ไม่มีคนอย่างคุณ” หล่อนตอบฉุนๆ บิดตัวหนี เรียวปากเขาที่เวียนวนอยู่แถวหัวไหล่มน
“ไปไม่ได้หรอก ถึงไปจริง ผมก็ตามไปทุกที่ คอยหลอกหลอนคุณยิ่งกว่าผีด้วยซ้ำ”
“หน้าด้าน” หล่อนหลอกด่าเขา
“อะไรประมาณนั้น” เขาตอบอย่างไม่ยี่หระ
“โอ๊ย ฉันเกลียดคุณที่สุดเลย”
ไอยวรินทร์อยากจะผลักเขาให้ตกเตียง แล้วกระโดดตามไปคร่อมตัวเขาไว้แล้วก็ตบเขาสักสามฉาดและกัดหูเขาให้ได้เลือดเหลือเกิน น่าเสียดายที่เรี่ยวแรงหล่อนไม่มากขนาดนั้น สาเหตุที่ทำให้หมดแรงก็คนที่ปล้ำกอดหล่อนอยู่นี่แหละ
หญิงสาวดิ้นหนีเขาจนผ้าห่มเกือบหลุด ไม่ฟังเขาพล่ามไร้สาระเพราะอยากกลับห้อง หล่อนรู้ว่าเขายุ่งกับหล่อนได้ไม่นานนักเพราะดารีมบอกว่าวันนี้เป็นวันทำงานของเขา อีกไม่นานเขาก็ต้องออกจากบ้านไปให้หล่อนได้หายใจหายคอ ได้คิดได้วางแผนอะไรบ้าง
อย่างแรกที่จะทำคือการไปเจรจากับชีคคามูนาเพื่อหาทางกลับให้ได้ หล่อนเชื่อว่ามารดาเขาต้องมีอำน
