“ทำไม ฉันจะพูดบ้างมันผิดหรือไง” หญิงสาวแหวกลับ
“เธอไม่มีสิทธิ์เถียงนะ อยู่ในนี้ท่านชีคยิ่งใหญ่ที่สุด” นะดาเข้ามากระซิบบอก พลางยื่นผ้าขาวมาเช็ดเลือดให้
“ฉันไม่สนทั้งนั้น เพราะฉันไม่ผิด”
“เธอไม่ผิดตอนแรก แต่ผิดที่เธอไม่ฟังฉันและเถียงฉอดๆ อยู่นี่อย่างไงล่ะ ไอยวรินทร์” ชีคซาอิดบอกเสียงเรียบ ใบหน้าหล่อคมดุดันขึ้นมาทันตา
“เอาสองคนนี้ไปลงโทษ ตามกฎของฮาเร็มข้อที่สอง ที่ว่า หากทะเลาะกันจะต้องโดนเฆี่ยนคนละสี่ครั้ง ไม่ว่าใครจะเป็นคนผิด เรื่องนี้ขอให้มันจบเท่านี้ อย่าก่อเรื่องอีก ไม่อย่างนั้นได้เห็นดีกันแน่ เข้าใจไหมอนาตาเซีย ส่วนคนอื่นก็หุบปากแล้วกลับไปที่ทางของใครของมันซะ ไม่อย่างนั้นจะสั่งเฆี่ยนคนที่พูดมากทุกคน...”
อนาตาเซียนิ่งเงียบ ดวงหน้าพอใจกับโทษน้อยนิดที่ได้รับเพราะมันแลกกับการที่เขาไม่ไล่หล่อนออกจากฮาเร็มอย่างที่เคยขู่มาตลอด แสดงว่าเขายังคงมีเยื่อใยเสียดายหล่อนอยู่ ไม่ได้อยากขับไสเห
