ณ โรงพยาบาล
ตลอดทางที่เดินมีพยาบาลแล้วก็หมอพากันมองฉันแทบจะทุกคน มองจนฉันเกร็งไปหมดแล้วเนี่ย ส่วนบอสซันก็เดินชิลล์ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลยทั้งที่มีคนมองเยอะขนาดนี้
ฉันรีบเดินนำบอสให้ไวเลยตอนนี้ ไม่ไหวกับสายตาที่มองมาจริง ๆ ไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย
พรึบ~ บอสดึงแขนฉันไว้
“จะรีบไปไหน ขาสั้น ๆ เนี่ยเดินเร็วจริง ๆ” บอสซันบ่นฉัน คนยิ่งมองเยอะกว่าเดิมอีกตอนนี้ แถมมีซุบซิบอะไรกันด้วยไม่รู้
“ปล่อย! ไม่เห็นคนอื่นเขามองกันหรือไงบอส” ฉันมองค้อนบอส
“มองแล้วยังไง”
“ฉันไม่ชอบ”
“มายืนมองเมียฉันทำไม ไม่มีงานทำกันหรือไง ยังจะเอาอยู่ไหมเงินเดือน ถ้าไม่เอาฉันจะได้บอกป๊าว่าพนักงานโรงพยาบาลนี้ไม่อยากรับเงินเดือนกันแล้ว” ทั้งน้ำเสียงและหน้าตาบอสดุมาก แต่ขอเถอะ! เมียบ้าบออะไรเล่า ทำไมบอสถึงพูดไปแบบนั้น บ้าจริง!
หมอและพยาบาลรีบพากันเดินแยกไปกันคนละทิศคนละทางทันทีเหมือนมดแตกรัง
“มาบอกว่าฉันเป็นเมียบอสได้ไง ยั
