“ใช่พี่เอง ทำไมทำหน้าเหมือนกับเห็นผีอย่างนั้นล่ะ”
“เปล่าค่ะ เหมยขอตัวนะคะ” ฉันทำท่าจะเดินหนี แต่พี่ต้นดันคว้าแขนฉันไว้ซะก่อน
“จะรีบไปไหน เหมยมากับแฟนเหรอ?”
“เปล่าค่ะ เหมยมากับปลาย ตอนนี้ปลายอยู่คนเดียว เหมยต้องรีบไป”
“เดี๋ยวพี่เดินไปส่ง”
“เอ่อ... ก็ได้ค่ะ”
ฉันตัดสินใจให้พี่ต้นเดินมาส่งที่โต๊ะ ปลายเห็นฉันเดินมากับพี่ต้นมันก็ทำหน้าสงสัย แต่ปลายไม่กล้าถามอะไรมากตอนนี้
“สวัสดีค่ะพี่ต้น”
“ครับ ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะเรา”
“แหม ๆ พี่ต้นเนี่ยชอบชมน้องตลอดเลย”
“ถ้าไม่รังเกียจพี่ขอนั่งด้วยได้ไหม” พี่ต้นหันมาถามฉัน
ฉันกับปลายก็มองหน้ากัน ฉันอยากจะถามนะว่าเพื่อนเขาล่ะ แต่ก็ไม่กล้าถาม
“เชิญตามสบายค่ะ”
พอพูดจบพี่ต้นก็นั่งลงข้าง ๆ ฉัน “พี่ดีใจนะที่เหมยยังยอมที่จะคุยกับพี่ ตอนแรกพี่คิดว่าเหมยจะเกลียดพี่แล้วซะอีก”
“ไม่หรอกค่ะ เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว”
“แล้วกับแฟนเขาดีกับเหมยใช่ไหม” พี่ต้
