ทุกอย่างมันจบแล้ว…จริงเหรอ?
“ทำอะไรอยู่เหรอนะโม”
โยธาที่เพิ่งกลับมาจากเอาขยะลงไปทิ้งก็เดินเข้ามาทิ้งตัวนั่งลงข้างนะโม สายตาเหลือบมองหนังสือเล่มหนาในมือหญิงสาว
“เอาอัลบั้มรูปพี่มาจากไหนอ่ะ”
“ในชั้นวางหนังสือไงดูไม่ได้เหรอ?”
“ดูได้สิครับ พี่บอกแล้วไงว่าไม่มีความลับอะไรกับนะโม”
มือหนายกขึ้นมาลูบหัวแฟนสาวด้วยความเอ็นดูก่อนจะเอนกายซบไหล่นะโมและดูอัลบั้มรูปภาพไปพร้อมกัน
“รูปนี้ตอนพี่เด็กๆ ได้ไปเที่ยวต่างประเทศกับพ่อแม่เป็นครั้งแรก”
“น่ารักจัง”
“แต่อ้วนมากใช่ไหม”
“อ้วนพีมีเสน่ห์ เด็กๆ ก็ต้องอ้วนแบบนี้สิถึงจะน่าเอ็นดู”
นะโมแกล้งดึงแก้มย้วยของโยธาซึ่งคนพี่ก็ยอมให้น้องดึงทั้งยังทำหน้าตาน่ารักใส่นะโมอีก แล้วแบบนี้จะไม่ให้หลงเสน่ห์เขาได้อย่างไร
“อันนี้เป็นรูปภาพกลุ่มกับเพื่อนๆ ในห้องสมัยมอปลาย”
นะโมกวาดสายตาไล่หารูปของโยธา เธอไล่ดูใบหน้าทีละคนกระทั่งไปหยุดสายตาอยู่ที่ชายหนุ่มร
