สามปีแล้วที่ลีอันโดรจับธุรกิจโลจิสติกส์แทนการทำธุรกิจสีเทา แม้ว่าลินลดาจะขอเขาละเว้นธุรกิจบาร์โฮสไว้ อย่าเพิ่งขายทิ้ง แต่มันกลับเป็นธุรกิจแรกที่เขาตัดสินใจเขี่ยมันทิ้งทันทีที่ได้ฟังเหตุผลของเมียเด็ก
‘ลีออน อย่าขายบาร์โฮสขอร้องงงง!!!’ เสียงเว้าวอนทั้งกอดแข้งกอดขาเขาทำให้คนเป็นผัวอย่างเขาหรี่ตามองอย่างสงสัย
'ทำไม'
‘เหลือไว้สักอย่างเถอะ’
แม้ว่าหญิงสาวจะไม่ติดขัดที่เขามีธุรกิจกลางคืนเยอะ เพราะพวกมันคือแหล่งรายได้ชั้นยอดของบ้าน แต่คนที่คิดมากกลับบอกว่าต้องสร้างความมั่นคงให้กับครอบครัวและลูก ธุรกิจอื่นที่มั่นคงกว่าย่อมดีกว่าจับธุรกิจมอมเมาคน
‘ยกให้ฉันก็ได้’ ข้อต่อรองถัดมาทำให้เขายิ่งกว่าสงสัย ที่นั่นมันมีอะไรดี
‘ขอเหตุผล’
‘ฉันยังไม่ได้เที่ยวให้จุใจเลยนะ โดนนายจับกินก่อน ก็อยากเปิดประสบการณ์เด็กเลาจน์ บาร์โฮสบ้าง’
ตอนนี้ยิ่งกว่าคิ้วที่กระตุก เรียกว่ากระตุกทั้งตัว พร้อมทั้งให้โจฟร่าง
