ปัง!
เสียงจานข้าวของพราวกระแทกกับโต๊ะเสียงดังจนคนทั้งโรงอาหารหันมอง
“แกจะเอาเหรอนังลิลลี่”
“เอาก็เอาดิวะ...กล้าแลกไหมล่ะ” ลินลดาเองก็ไม่ยอมเช่นกัน คิดว่าเป็นรุ่นพี่ข่มได้คนเดียวหรือไงกัน
“พราวใจเย็นอาจารย์มาไปกินข้าวกัน”
สุดท้ายคนที่ล่าถอยไปก็เป็นพี่ปีสอง ส่วนน้องปีหนึ่งที่สวยเผ็ดร้อนทั้งหุ่นและปากเรียกเสียงกระซิบให้กับทุกโต๊ะเป็นอย่างดี
“เชิญมานั่งกินตีนให้สบายใจที่โต๊ะเลยค่ะเพื่อน” นกกระจิบซื้อข้าวราดไข่พะโล้กับผัดผักเดินมาเติมน้ำปลา แล้วก็กระซิบกับเพื่อนที่ยืนเด็ดใบโหระพาใส่ในถ้วยก๋วยเตี๋ยวของตัวเอง
“ได้...เดี๋ยวตามไป” เมื่อโดนกวนโมโหเธอก็รู้สึกหงุดหงิดยิ่งนัก จึงเติมเครื่องปรุงให้เผ็ดร้อนต้องการจะกระแทกปากให้สะใจ
เมื่อถ้วยก๋วยเตี๋ยวของลินลดาวางลงตรงหน้าของเพื่อน แต่ละคนก็ทำหน้าเหยเกทันที
“แกแน่ใจนะว่านี่ก๋วยเตี๋ยว”
“ใช่...เกาเหลาตีนไก่พิเศษตีน จะแทะให้มันปากไปเลย” ด้ว
