ลีอันโดรไม่อาจจะเถียงได้ออก เวลายายเมียเด็กของเขาดื้อรับมือได้ยากจริง ๆ จนต้องเงียบไปตลอดทางเพื่อให้เราทั้งคู่ใจเย็นลง ทั้งที่เมื่อก่อนเขาไม่เคยใจเย็นอย่างนี้หรอก แต่เพราะเป็นลินลดาไง เขาถึงยอม
เมื่อถึงคอนโดเฟลิเป ลินลดาก็ยังคงนั่งนิ่งไม่ขยับลุกไปไหน ที่จริงก็อยากเล่นแง่ แม้จะรักเขามากก็ตามแต่ว่าครั้งนี้มันเกินไป ทั้งที่เคยตกลงว่าจะรักเธอเพียงคนเดียว แต่เขาก็ยังมีคนอื่นมาพัวพัน เธอไม่ได้อยากงี่เง่า แต่อารมณ์มันพาไป
“ลงรถไปคุยกันบนห้อง” เสียงเครียดเปิดประตูด้านคนขับแล้วโน้มตัวก้มลงปลดเข็มขัดให้คนรัก แต่ใบหน้าบูดบึ้งนี่มันจริง ๆ เลย เขาอยากฟัดเธอเต็มแก่แล้วไม่รู้หรือไง
“ไม่อยากคุย”
“งั้นก็ เอา” ลินลดาอ้าปากค้างกับคำพูดเขา เวลานี้มันใช่เวลาจะมา 18+ ไหม เขาและเธอทะเลาะกันอยู่นะ
“เอาอะไรเล่า”
“ขึ้นไปเดี๋ยวก็รู้ว่า เอา อะไร” เมื่อพูดดี ๆ แล้วไม่รู้เรื่องก็ต้องครางก่อนค่อยคุยทีหลัง
