เขาเป็นคนช่างสังเกต แน่นอนว่าเพียงแค่ใบหน้าเธอแสดงอาการผิดปกติออกมาเล็กน้อย เขาเองย่อมสังเกตได้และเธอก็โกหกเขาไม่ได้เช่นกัน
"ไม่ได้เป็นอะไร" คนตัวเล็กฝืนพูดออกไปแบบนั้นก่อนที่เธอจะวางออเดอร์สุดท้ายใส่ถาดเตรียมเสิร์ฟ แต่ยังไม่ทันเดินออกจากบาร์ผ่านเขาก็ดันฝืนต่อไม่ไหว
"โอ้ย!"
"วิว! เป็นอะไร? ปวดท้องเหรอ? ไม่สบายตรงไหน?"คนตัวโตกว่าวิ่งเข้าประคองร่างหญิงสาวที่เกือบจะหน้าทิ่มพื้นไปพร้อมกับเครื่องดื่ม ดีที่เขารับทั้งเธอทั้งถาดไว้ได้ทัน
"เปล่า ๆ " เธอยังโกหกต่อ พร้อมกับพยายามประคองตัวเองฝืนจะเดินไป แต่มีหรือที่คนแบบเขาจะยอม
"วิวอย่าโกหกพี่สิ ไม่สบายก็บอกพี่ เดี๋ยวอันนี้พี่ช่วยเองวิวนั่งลงก่อน"
เขาอยากดุคนขี้โกหกเหลือเกิน แต่เพราะไม่กล้าจึงทำเพียงขอร้องให้เธอนั่งพักก่อนที่เขาจะแย่งออเดอร์สุดท้ายไปเสิร์ฟลูกค้าเอง และรีบวิ่งกลับมาหาเธอที่นั่งหลบหลังบาร์อย่างเร็วจี๋
"เป็นอะไรครับ ไม่สบายตรงไหน
