"วิวครับ วิวเป็นอะไร?" น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความกังวลเมื่อได้ยินเสียงกรี๊ดดังลั่น วินเก็บของอยู่หลังร้านพอได้ยินก็รีบวิ่งออกมาดูด้วยความร้อนใจ "อะ เอ่อ..." พอตั้งสติและเห็นลูกวิวก็ถึงกับเอ่ยอึกอัก เธอพยายามข่มกลั้นอารมณ์ตัวเองให้เย็นลง ต่อหน้าลูกเธอจะทำเหมือนตอนอยู่กับเขาไม่ได้เด็ดขาด เธอต้องใจเย็นเข้าไว้ แต่ทว่าเขากลับ... "บอกลูกไปสิครับว่าวิวโดนอะไร" คำพูดพร้อมกับแววตามีเลศนัยนั้นยิ่งทำให้เธอต้องกัดฟันแน่นขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า นี่สินะโซ่ตัวจริงที่ซ่อนอยู่ในตัวเขา "วิวโดนอะไรครับ? วิวบอกวินได้ไหม" เด็กน้อยมองพ่อกับแม่สลับกันไปมา เขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ สีหน้าพ่อกับแม่ดูซับซ้อนจนเด็กน้อยดูไม่ออก "หมาเลียปากแม่น่ะ แต่ช่างเถอะ แม่อยากกลับแล้ว" "......" คนเอ่ยประโยคนั้นช่างใจเย็นเหลือเกิน กลับกันคนฟังอย่างเขาถึงกับอึ้งตาค้าง เธอช่างเปรียบเทียบได้ดีจริง ๆ ไม่เสียแรงที่เป็นวิว