โอเคครับ โอเค"
เขาตอบตกลงก็จริง แต่มุมปากกลับยกยิ้มอย่างร้ายกาจ วิวก็ยังใสซื่อแบบที่เขานั้นชอบอยู่เช่นเคย เขาถือตะเกียงพาเธอลงมายังห้องน้ำเปิดหลังคาโล่ง มีเพียงไม้ไผ่สานล้อมรอบไว้ไม่ค่อยมิดชิดเท่าไรนัก
ห้องน้ำมีโอ่งหนึ่งใบที่ยังพอมีน้ำอยู่ครึ่งหนึ่ง เขาเองก็รู้สึกไม่ค่อยสบายตัวเท่าไรอยากอาบบ้างเหมือนกัน แต่คงต้องรอให้เธออาบก่อน น้ำเหลือเท่าไรเขาก็จะอาบเท่านั้น
"ให้พี่รอตรงไหน?"
"ตรงนี้ แต่ต้องหันหลังนะ"
"ตรงนี้แน่เหรอ?"
"ก็ใช่ไง"
ที่เขาถามเธอซ้ำเพราะเขานั้นไม่คิดว่าเธอจะให้เขายืนรอเธอข้างโอ่งน้ำนี่นา ชนิดที่ว่าแทบจะติดกันอยู่แล้ว สรุปแล้วเธอกลัวเขาจะแอบมองเธอแน่น่ะหรือ?
"ใกล้ไปหรือเปล่า?" กลับเป็นเขาเองที่ต้องถามคำถามนั้นกับเธอแทน
"ไม่ใกล้หรอกน่า พี่หันหน้าไป แต่อย่าเดินไปไหนนะอยู่ตรงนี้"
หญิงสาวออกคำสั่งเสียงเเข็ง ก็เธอนั้นกลัวจะมีอะไรโผล่มาในโอ่งน้ำนี่นา จะให้เขาเฝ้าหน้าห้องน้
