วันต่อมา
9.23 am.
(ต้องวางแล้วใช่ไหม?)
"ใช่ๆ เลี้ยวเข้าบ้านน้องแล้วเดี๋ยวยังไงเสร็จจะโทรหานะ"
(ครับ ไว้โทรมานะ)
"อือ คิดถึงเรนนะ"
(คิดถึงเหมือนกัน)
ฉันยิ้มออกมาด้วยความเขินอายหลังวางสายจากเรนหลังคุยกับเขามาตลอดทาง จริงๆเราคอลกันตั้งแต่ตื่นได้เลยมั้ง แต่วันนี้เรนตื่นสายเขาเลยโทรมาหาฉันเมื่อชั่วโมงที่แล้ว
พรึบ
"สวัสดีค่ะคุณวิเวียนไม่ได้เจอตั้งนานเลยนะคะ"
"สวัสดีค่ะคุณป้า"
ฉันทักทายป้าแม่บ้านหลังฉันลงจากรถพร้อมกับยื่นของฝากให้เธอ เธอพาฉันมายังสวนดอกไม้ที่แยกออกมาจากตัวบ้าน ที่ซึ่งเป็นที่ประจำที่มีไว้เพื่อจิบชาของพาย ฉันมองพายที่กำลังนั่งรออยู่ก่อนจะยิ้มทักทายเธอเมื่อเธอหันมามองกัน
"พี่วิเวียนมาแล้ว!"
พายลุกขึ้นมาหาฉันก่อนเธอจะสวมกอดด้วยความคิดถึงขณะที่ฉันก็กอดเธอตอบก่อนเขาจะขยับตัวออกจากกัน
"พี่มาช้ารึเปล่าเนี่ย?"
"ไม่เลยค่ะ พายแค่เตรียมตัวรอนานเพราะตั้งตารอที่จะเจอพี่น่ะ"
"เ
