7.12 pm.
"เจ๋งอ่ะ เรนเป็นคนแรกเลยไหมที่ทำแบบนั้นกับพายได้"
"เราไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย"
เรนตอบฉันพร้อมรอยยิ้มขณะที่เรากำลังออกมานั่งกินข้าวที่ร้านอาหารแถวคอนโดฉันอยู่ เรนพาฉันมาขนเอาพวกเสื้อผ้าไปนอนกับเขาน่ะและแน่นอนว่าฉันเองก็ไม่คิดปฏิเสธหลังโดนเขาชวน
"ไม่ได้ทำอะไรยังไง เล่นไปงานวันเกิดท่านประธานแถมยังให้ความหวังพายแล้วเทซึ่งๆหน้าอีก"
ฉันมองเรนด้วยรอยยิ้ม เอาจริงๆคือตอนนี้กำลังอึ้งเรื่องที่เรนเล่าให้ฟังอยู่ เรนเขาปฏิเสธพายไปหลังจากวันเกิดพ่อของพายเลย ฉันเองก็ไม่รู้หรอกนะว่าตัวเองมีส่วนไหมแต่พอพายสารภาพรักกับเรนเขาก็ปฏิเสธไปอย่างที่เห็น
"พายน่ะเธอไม่เคยโดนใครปฏิเสธเลย ยิ่งถ้าเรื่องแบบนี้มีแต่คนดีใจจนเนื้อเต้นด้วยซ้ำที่จะได้คุยและคบกับพาย"
"จะบอกว่าเราแตกต่างสินะ"
"ก็ไม่เชิง เพียงแต่ว่าเรนอาจจะตรงไปตรงมาแค่นั้น"
"ก็เรามีคนที่ชอบอยู่แล้ว และที่ไปวันเกิดพ่อของพายก็ไปเพราะอยากรู้เรื่องขอ
