(วาย)
"ยังไงวายก็ไม่อยากเชื่ออยู่ดีว่าพี่จะชอบวาย"
"มีอะไรเชื่อยากงั้นเหรอ"
ฉันเม้มปากมองพี่กระทิงหลังเขาถามกลับมาด้วยสีหน้านิ่งเรียบพร้อมกับบุหรี่ม้วนที่สองที่เขาเพิ่งดับลงไป ร่างสูงขยับลุกขึ้นยืนพร้อมกับใช้เท้าขยี้ก้นบุหรี่ม้วนนั้นพร้อมกับหันมามองสบตาฉันอีกครั้งเหมือนจะให้ฉันมั่นใจว่าที่เขาพูดมามันจริง
"ก็นะ ถ้าเธอจะรู้สึกแบบนั้นมันก็ไม่ผิดอะไรเพราะพี่เองก็ไม่ได้แสดงออกอะไรขนาดนั้น...แต่ก็เก็บไปคิดเอาแล้วกัน พรุ่งนี้ค่อยให้คำตอบก็ได้"
"คำตอบอะไร?"
พี่กระทิงหรี่ตามองฉันก่อนเขาจะหัวเราะในลำคอพร้อมกับโน้มใบหน้าลงมาใกล้
"พี่เพิ่งบอกรักเราไปนะจำไม่ได้ไง?"
"ก็...ก็แล้วพี่อยากได้คำตอบแบบไหนล่ะ?"
นี่เป็นครั้งแรกเลยรึเปล่านะที่ฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกไล่ต้อน...ถูกไล่ต้อนจากสายตาสุขุมที่ให้ความรู้สึกเสียวสันหลังแต่ก็ให้ความรู้สึกที่ตัวเองกำลังถูกปลอบประโลมในเวลาเดียวกัน
"คำตอบที่พี่ต้อ
