ตอนที่ 34
การเปลี่ยนแปลงที่แสนวิเศษ
ความรู้สึกที่เหมือนถูกค้อนปอนด์ฟาดลงท้ายทอยมันเป็นอย่างนี้นี่เอง ฉันปรือตาขึ้นมามองรอบห้องด้วยความทรมาน เมื่อได้สติแล้วก็หันซ้ายหันขวาใช้มือควานหามือถือที่คิดว่าน่าจะอยู่สักที่บนเตียงนอนนี้
"สิบเอ็ดโมง!"
ฉันเด้งลุกขึ้นสุดตัวเมื่อเห็นเวลาบนหน้าจอ ความรู้สึกตกใจจนลนลานหันรีหันขวางกลัวว่าจะเสียงานเสียการนี้หากมีคนอื่นเห็นอาการนี้เข้าต้องเป็นเรื่องตลกเป็นแน่ แต่ก็ต้องชะงักนิ่งเมื่อนึกได้ว่าวันนี้ไม่ต้องไปทำงานเพราะซีรีส์ถ่ายจบแล้ว หลังจากที่นั่งถอนหายใจอย่างโล่งอกก็ทำให้มีเวลานึกถึงเรื่องของเมื่อคืนได้เป็นอย่างดี ภาพของฉันที่หลังจากตอบตกลงพี่อี้ก็ถูกคนในห้องนั้นโห่แซวไปทั้งคืน ต่างบอกว่าอย่างนี้ต้องฉลองทำให้โดนมอมเหล้าไปตามระเบียบ
"งื้อ~ เรื่องจริงเหรอเนี่ย อร๊าย! แต่ว่านะ.. ไม่ไหว ๆ ต่อไปนี้จะไม่แตะแล้วแอลกอฮอล์เนี่ย"
ฉันเหมือนคนที่เป็นไบโพลาร์ที่เดี
