ตอนที่ 25
ความสบายใจ
หลังจากที่ถกเถียงเรื่องการหาที่อยู่ให้เธอระหว่างที่ทำงานนี้จนได้บทสรุปว่าจะให้เธออยู่ที่นี่จนถ่ายซีรีส์จบ เพราะใช้เวลาอยู่ที่นี่อีกเพียง 3 เดือนเท่านั้น ก็จะไปทำงานที่ไทย1ปี การที่อาศัยอยู่ด้วยกันจึงน่าจะประสานงานกันสะดวกมากกว่า เพียงแต่มีข้อแม้ว่าห้ามให้คนนอกรู้จะเป็นการดีที่สุด
"ป้าเหมิ่นอัน เตรียมห้องเล็กให้เธอพักด้วยนะครับ" แม่บ้านวัยกลางคนพยักหน้ารับก่อนจะขึ้นไปจัดการตามที่ผมสั่ง ผมมองหน้าผู้หญิงคนนี้อย่างนึกสงสัย เหมือนมีอะไรสะกิดใจแต่นึกไม่ออก บางครั้งก็รู้สึกเหมือนเคยเจอกันมาก่อน เป็นความรู้สึกที่คล้ายว่าเจอคนคุ้นเคย.. แต่กลับนึกไม่ออก
"งั้นระหว่างรอเธอควรไปซื้อของใช้จำเป็นสักหน่อยไหม อยู่อีกหลายเดือน" เธอละใบหน้าจากหน้าจอไอแพดที่กำลังศึกษาตารางงานจากผู้จัดการคนก่อนมามองหน้าผม ใบหน้าหวานตรงหน้าขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างใช้ความคิด
"จะว่ามีก็มีนะคะ.. แต่ว่าพาย
