ดีลลับห้องวีไอพี
1056 คำ
ตอนที่ 2
ดีลลับห้องวีไอพี
“หนูสวยมาก”
ศิรกร เอ่ยเสียงแหบพร่า มือหนาคลึงเคล้นปทุมเต้างามอย่างย่ามใจ ที่ปิดจุกอันนิดนั้นเพียงสะกิดนิดเดียวก็หลุดออกห่าง สายตาคมเข้มของเขามองเรือนร่างงามที่นั่งบนตักอย่างพึงพอใจ
“อื้มม อย่าเพิ่งค่ะยังเจรจากันไม่จบเลย”
แม้เธอจะเป็นเด็กเลี้ยงของภาส แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ศิรกร จะมาทำอะไรกับเธอก็ได้ เธอไม่ใช่ผู้หญิงใสซื่อก็จริงแต่การโดนรุกเร้าอย่างรวดเร็วเช่นนี้ก็ทำให้ พราวฟ้า ร้อนผ่าวไปทั่วร่างอย่างไม่มีเหตุผล
แม้จะเป็นแค่การสัมผัสคลึงเคล้นจากมือของเขาเท่านั้น
“พี่คุยจบแล้ว แค่หนูเอาใจพี่ในช่วงยี่สิบกว่าวันของทริปทัวร์นี้ พี่สัญญาจะเก็บเรื่องของหนูไม่บอกใคร และมีรางวัลปลอบใจให้หนึ่งล้านถ้าหนูทำหน้าที่นั้นได้สมบูรณ์”
ประโยคแรกคือสิ่งที่เธอต้องการจะฟัง แต่เงื่อนใขในประโยคหลังนั้นน่าสนใจไม่ต่างกันนัก เวลาไม่ถึงเดือนในทริปนี้ หากเธอทำให้เขาพึงพอใจ เธอจะได้จับเงินล้านและนั่นเพียงพอสำหรับการเตรียมสมทบทุนเปิดร้านอาหารที่เธอใฝ่ฝันไว้
“และหลังจากจบทริปแล้วจะไม่มีใครรู้เรื่องของเราใช่มั้ยคะพี่กร?” เธออดที่จะเอ่ยถามเขาไม่ได้
เพราะถึงอย่างไร เมื่อจบทริปนี้เธอก็คงต้องกลับไปเป็นเด็กของ ภาส เหมือนเดิม
ไม่ใช่เพียงเรื่องเงินเท่านั้น แต่เพราะเธอรักเขา
แม้รู้ว่าจะไม่มีทางเป็นไปได้ เพราะตอนนี้เขาแต่งงานอย่างเป็นทางการแล้ว และนานๆ ภาส ถึงจะแวะเวียนมาหาเธอที ที่ผ่านมาเขาบอกเสมอให้เธออยู่ในมุมของเธอ หากต้องการจะคบหาเขาต่อไป
...และเธอเองก็ยินยอมที่ให้เป็นเช่นนั้น
“ไม่แน่นอนครับ”
ศิวกร กระซิบบอกเสียงสั่น มือหนาของเขาไล้สะเปะสะปะไปทั่วเรือนร่างนิ่มบนตักอย่างพึงพอใจ พราวฟ้า สวยหมดจดและงดงามเกินต้านจนเขารู้สึกเสียดายแทน ภาส
ไม่ว่าจะมองหรือจับตรงไหน ก็สวยถูกใจเขาแทบทุกจุด เงื่อนใขดังกล่าวจึงถูกเสนอไปเพื่อให้เธอตกลง โดยเขาไม่รู้สึกเสียดายเงินเลยแม้แต่น้อย
“พราวตกลงก็ได้ค่ะ”
เธอทำเสียงหวาน ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอถนัดอยู่แล้วในการเข้าหาผู้ชาย “แต่พี่กรต้องวางมัดจำให้พราวก่อนอย่างน้อยหกสิบเปอร์เซ็นต์จะได้มั้ยคะ”
หน้าสวยซบยังอกแกร่ง มือนิ่มของเธอไล้ยังขอบกางเกงเขาช้าๆ นัยน์ตาคู่สีน้ำตาลเข้มหวานเชื่อมอย่างมีชั้นเชิง
จะให้เธอมาปรนเปรอผู้ชายโดยไม่มีอะไรในมือ มันจะเสี่ยงเกินไป ...เธอไม่เอาด้วยหรอกนะ
“หือ”
ศิรกร หลุบตาต่ำ มองหน้ารูปใข่ที่แสนยั่วยวนของเธอ
“นะคะพี่กร พราวจะได้มีกำลังใจในการทำงาน”
เธอรุกต่อ มือนิ่มปัดมือหนาของเขาที่กำลังบีบเคล้นเต้างามให้ออกห่างเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าข้อตกลงการดีลระหว่างกันยังไม่ได้ข้อสรุป
และนั่นทำให้ ศิรกร ชะงักเล็กน้อย
“แปปนะครับ”
เขาโน้มไปหยิบมือถือที่วางไว้บนโต๊ะ เพื่อกดทำธุรกรรม
ปี๊ปๆๆ
ไม่นานนักข้อความในมือถือของ พราวฟ้าก็ดังขึ้น เธอเอื้อมมือหยิบมาดู ว่ามีเงินเข้าจำนวนหกแสนบาท หน้าสวยนั้นจึงยิ้มละไมออกมา
“พี่เปย์เก่งขนาดนี้อยากมาเป็นเด็กพี่แทนมั้ยครับ”
ศิรกร ลองหยั่งเชิงดู
“ไม่เอาหรอกค่ะ แค่ดีลในช่วงนี้ก็พอ หนูไม่อยากจะไปตบตีกับสาวๆของพี่ แค่โดนเรียกเข้ามาในห้องนี้ หนูก็โดนเขม่นจะแย่อยู่แล้ว”
เธอปฎิเสธเสียงหวานกว่าเดิม ยอดโอนที่เข้าบัญชีทำให้ พราวฟ้า สดชื่นขึ้น เพราะนั่นเป็นสิ่งจำเป็นอย่างเดียวในชีวิตที่ทำเธอรู้สึกว่ามีความสำคัญที่สุด
จะมีอะไรมาทดแทนเงินได้ ...
เรื่องความรัก อะไรนั่นเหรอ? เธอไม่เคยได้สัมผัสมันเลยสักครั้ง แม้ครั้งหนึ่งจะเคยคิดว่า ภาส เป็นคนที่เธอจะเอ่ยคำนั้นกับเขาได้ แต่พอเวลาผ่านล่วงเลยไป เธอก็ได้เรียนรู้ว่ามันเป็นแค่ภาพความฝัน
สิ่งเดียวที่เธอมีดีคือ รูปร่างหน้าตาที่สะสวย และเธอจะใช้มันให้เป็นประโยชน์ในวัยยี่สิบสี่ปีนี้
ใครจะมองเธอว่าเป็นอย่างไรก็ช่าง พราวฟ้า ไม่เคยคิดจะสนใจ เพราะเมื่อถึงเวลาที่ท้องหิว คนเหล่านั้นก็ไม่ได้ช่วยเหลือหรือหยิบยื่นอะไรให้เธอเลยแม้แต่น้อย
คนเดียวที่เธอแคร์ คือย่า ญาติคนสำคัญของเธอเท่านั้น
“หือ เด็กๆของพี่ ไม่มีใครมายุ่มย่ามหรอก”
ศิรกร บอก แต่คิดว่าอย่างไรเธอคงปฎิเสธเขาเหมือนเช่นทุกครั้ง หากไม่ใช่โอกาสนี้ที่บังเอิญทาง ภาส ยกเลิกกะทันหัน และปล่อยให้เธอลอยแพมากับทัวร์ของทีมของเขา ก็คงยากที่จะได้เชยชมร่างงามนี้
เธอทำให้เขาเริ่มจะปวดหนึบจนอยากจะควบคุม
“อย่าเลยค่ะ บางทีดีลแค่ทริปนี้พี่อาจจะเบื่อหนูก็ได้”
พราวฟ้า เอ่ยเสียงหวาน สีหน้าและท่าทางของเธอที่ออดอ้อนบนตัก ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกรำคาญแม้แต่น้อย ทั้งที่เธอกำลังจะคุมเกมส์แทนเขา
หากเป็นผู้หญิงคนอื่น เขาคงไม่มาเสียเวลาต่อรองแบบนี้
เซ็กส์ก็คือการปลดปล่อย ศิรกร คิดเช่นนั้น ยิ่งสาวๆเด็กเอ็นเขาแค่เอ่ยครั้งเดียวคือจบ เท่านั้นพวกหล่อนก็พร้อมจะปรนเปรอเขาโดยไม่มีข้อแม้ และเขาไม่ชอบการฝืนใจหรือบังคับใครทั้งนั้น
การเจรจาในเรื่องนี้จึงทำเหมือนการเจรจาธุรกิจ
ต่างคนต่างได้ ไม่มีฝั่งไหนเสีย
แต่ตอนนี้เขากำลังเจรจากับเธอ โดยไม่มีอาการหงุดหงิดแม้แต่น้อย และ ศิรกร ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไม?
“แล้วถ้าพี่ไม่เบื่อ เกิดติดใจหนูขึ้นมาละครับ”
**********************
- ผู้เขียน
