ตอนที่ 9
อย่าติดใจลูกค้า
พราวฟ้า ตื่นมาในตอนเช้าเกือบเจ็ดโมงที่ห้องพักของตัวเอง จึงรีบสปริงตัวจากที่นอนเมื่อได้ยินเสียงมอนิ่งคอลเซอร์วิส ด้วยเกรงว่าจะไม่ทันเวลาอาหารเช้า และคณะทริปที่จะต้องเดินทางด้วยรถบัสไปฟรูหรงเจิ้นในวันนี้
ใช้เวลาไม่นานนัก เธอ ก็เดินมายังล็อบบี้ด้านล่าง พร้อมกระเป๋าเดินทาง เนื่องด้วยวันนี้ทางคณะต้องไปพักอีกโรงแรมในอีกเมืองหนึ่ง
“เป็นไงบ้างพราว หลับสบายดีมั้ย”
เสียงทักของวิทย์ ดังไม่ห่างขณะกำลังจัดแจง หยิบอาหารเช้าที่เป็น บุฟเฟ่ต์ และวันนี้สามารถเลือกนั่งโต๊ะได้ตามสบาย เพราะไม่ใช่อาหารเหลาแบบมื้อเย็นเมื่อวาน
“สบายค่ะ เตียงนุ่มมาก”
เธอยิ้มหวาน แต่สายตาก็ยังคอยชำเลืองไปรอบห้องอาหาร ด้วยหวังว่าจะได้เจอคนที่ทำให้เธอแทบจะไม่ได้นอนทั้งคืน แถมฝากรอยไว้ทั่วตัวจนเธอต้องลงคอนซีลเลอร์หนาเตอะในตอนนี้
แต่ไม่พบ ศิรกร คาดว่าเขาน่าจะให้คนยกไปให้ที่ห้อง
“ใช่ เตียงที่นี่นุ่มมากเ
