เจ้าขาเดินเข้ามาภายในโรงพยาบาลด้วยความเร่งรีบเท่าที่คนท้องคนหนึ่งจะเดินได้ เมื่อเธอได้รับสายจากคุณปู่กฤษฎิ์ เธอก็รีบเดินทางมาที่โรงพยาบาลทันทีโดยที่พี่เอมมี่ ป้าแก้มใสกับคุณแม่นับดาวต่างก็แยกกันกลับบ้านเมื่อได้ฟังเรื่องราวของกองทัพจากเจ้าขา เมื่อเดินมาจนถึงหน้าห้องทำงานของสามีเจ้าก็ค่อย ๆ เอื้อมมือที่สั่นระริกไปจับลูกบิดก่อนที่เธอจะเปิดประตูเข้าไปอย่างเบามือ
ภายในห้องมืดมิดมีเพียงแสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาพอให้เห็นภายในห้องอย่างเลือนรางก่อนที่เจ้าขาจะกดเปิดสวิตช์เปิดไฟทำให้ทั้งห้องสว่างขึ้นภายในพริบตา และปรากฏให้เห็นร่างสูงของสามีที่นั่งชันเข่าซบหน้าอยู่บนพื้นข้างโซฟา ที่มีเด็กสาวตัวน้อยนอนหลับไปทั้งน้ำตา เจ้าขาที่เห็นอย่างนั้นรีบสาวเท้าเดินเข้าไปหาพ่อของลูกทันที
“พี่ทัพคะ”
เสียงหวานที่เอ่ยเรียกเขาทำให้กองทัพที่นั่งก้มหน้าลงซบบนเข่าค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมาด้วยดวงตาที่แดงก่ำ พอเจ้าขาเห็นอย่าง
