บทที่1 ภรรยาแต่ง
1610 คำ
รถยนต์คันหรูของเจ้าของแบรนด์โรมาเซ่ชื่อดัง ผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับไข่มุกจากเจ้าของเกาะ และแบรนด์สร้างบุคลิกภาพที่ดีต่อสังคมไฮโซ เป็นที่รู้จักลูกค้าทั้งหลาย เจ้าของแบรนด์ตัวจริงคือคุณหญิงวิลาสินี ปรีเปรมดารักษ์ ตอนนี้เธอยกให้ลูกสาวคนเดียวเป็นคนเข้ามาคอยดูแล
ร่างสูงเพรียวระหงกำลังก้าวลงจากรถยนต์ หลังจากการทำงานแสนเหนื่อยล้า แต่อีกมีสิ่งบางอย่างคอยอยู่ในใจเธอตลอดไม่มีวันเปลี่ยนแปลง ในเมื่อผ่านการแต่งงานมาหนึ่งปี
สิ่งที่เธออดทนเฝ้ารอคอยมานานก็ไม่มีอะไรมากกว่าความว่างเปล่า แม้ว่าเธอกับสามีจะแต่งงานเพราะการปรองดองครอบครัวธุรกิจก็ตามที
“คุณเอม กลับมาแล้วเหรอคะ ทำงานมาเหนื่อยบ้างไหมคะ”
แม่บ้านใหญ่ตามติดคุณหนูน้อยเอมของเธอจากบ้านปรีเปรมดารักษ์ตามคำสั่งคุณหญิงวิลาสินีคอยดูแลลูกสาว
“เอมกลับมาแล้วค่ะ เอมแวะซื้อขนมของฝากคุณแม่พิม ป้า และทุกคนในบ้านด้วยค่ะ รับไปสิค่ะ”
“ขอบคุณค่ะคุณเอม คุณเอมใจดีตลอดเลย แบบนี้คุณไตรภพคงจะโชคดีมีภรรยาสาวทั้งสวยทั้งเก่ง รวยไม่แพ้กันกับสามีตัวเอง”
“ก็ขอให้เป็นอย่างที่ป้าพริมพูดนะคะ เอมหวังว่าเขาคงจะเห็นความดีในตัวเอมบ้างนะคะ”
เอมมิกา ปรีเปรมดารักษ์ ลูกสาวคนเดียวของคุณหญิงวิลาสินีกับณทัต เจ้าของธุรกิจโรงแรมชื่อดัง หญิงสาวเคยเป็นลูกสาวเพื่อนสนิทแม่ของเธอ และวินาทีนั้นเธอพบเจอลูกชายคุณหญิงพิมลภัส เขาเป็นคนนิ่งๆ เย็นชา
วินาทีนั้นเอมมิกาแอบหลงรักข้างเดียวลูกชายเพื่อน ตอนนั้นลูกคุณหนูเอาแต่ใจตัวเองตีสนิท เป็นเพื่อนลูกชายเพื่อนสนิทคุณพ่อคุณแม่ หวังว่าสักวันเธออาจเอาชนะใจเขาได้ แต่เปล่าเลย...
ความพยายามที่เอมมิกาทำดีต่อคุณหญิงพิมลภัส คุณคิรากร พ่อแม่ของเขามาหลายปีก็ทำให้เธอถูกเลือกเป็นคนแต่งงานกับเฮียสามเพื่อปรองดองธุรกิจโรงแรมจิราวัฒน์ ยิ่งรวมแบรนด์โรมาเซ่จากฝ่ายหญิง แต่เขายังยืนยันว่าเขาไม่เคยรักเธอ เห็นเธอมากกว่าน้องสาวตอนเด็กของเขาเพียงเท่านั้น
จนกระทั่งเมื่อหนึ่งปีก่อน เอมมิกาแต่งงานคนที่เธอแอบรักข้างเดียวได้สมใจ ถึงแม้ว่าเฮียสามจะประกาศบอกเธอว่าการแต่งงานครั้งนี้จะแต่งเพื่อความสบายใจของบิดามารดา
เธอเก็บฝืนความปวดร้าวในอก หวังว่าระยะเวลาการแต่งงานที่เธอเป็นภรรยาแต่งเขาหนึ่งปีให้หลัง อาจทำให้คนเจ้าชู้ เคยใช้ชีวิตโสดอิสระ จะหันมาเห็นคุณค่าความรัก...
สุดท้ายไตรภพก็ยังเป็นไตรภพ ใจแข็ง ดื้อด้านกับภรรยาสาวไม่เคยเปลี่ยนแปลงตลอดหนึ่งปี มิหนำซ้ำเธอถูกกดดันจากแม่สามี(แต่ง)ไร้รัก ว่าต้องมีทายาทสืบสกุลตลอดเวลาหนึ่งปี แต่ระหว่างเขากับเธอมีเส้นแบ่งขนานชัดเจน
แม้แต่คืนร่วมหอวันแรก เขาไม่เคยแตะต้องเธอสักครั้ง ผัวเมียยังไม่เคยมีอะไรกัน แล้วจะมีลูกให้พวกท่านสมหวังได้อย่างไร แม้แต่ความรัก เธอยังไม่ได้จากเฮียสามเลยสักเสี้ยวหัวใจเขามากกว่าน้องสาว(ไม่แท้)ที่ได้มันไปครอบครองก่อนภรรยาแต่ง
“คุณเอม”
“แล้วเฮียกลับมาหรือยังคะ”
เดิมทีโรงแรมจิราวัฒน์เป็นของครอบครัวไตรภพ จิราวัฒน์ ลูกชายคนเดียวของคิรากร บิดาที่เป็นเพื่อนสนิทของณทัต ที่เอาเงินร่วมหุ้นเงินบริหารธุรกิจอื่นๆ นอกจากโรงแรมที่ตอนนี้ยกให้ลูกชายวัยกำลังจะย่างเข้าเลขสามบริหารดูแล ยกลูกสาวที่สารภาพว่าอยากแต่งงานกับเขาเพราะรัก
ซึ่งเขาจำใจรับแต่งเมียในนาม ต่างคนต่างอยู่ เดิมทีเวลาพูดคุยกันห่างเหิน เสมือนคนแปลกหน้า บางทีเธออดคิดไม่ได้ว่าในใจของสามีจะมีชื่อ ‘เอมมิกา’ คนนี้หรือไม่
“เอ่อ ยังค่ะ”
“เอมเข้าบ้านก่อนนะคะ”
ใบหน้าดวงงามกลบเกลื่อนร่องรอยความผิดหวังเสียใจเล็กน้อยที่สามีหนุ่มทำตัวดื้อด้าน ไม่ยอมกลับบ้านเหมือนทุกๆ ครั้งที่ผ่านมา เอมมิกายิ้มแย้ม ภายในใจรวดร้าน
“กลับมาแล้วเหรอ”
ทันทีที่ลูกสะใภ้ใหญ่ของบ้านจิราวัฒน์เดินเข้ามา สิ่งแรกพบเจอด่านหน้ามากสุดคือแม่ผัวแสนสุดจะเคร่งครัด จากความใจดี นึกเอ็นดูตลอดอยู่ด้วยกันมาหนึ่งปี ทว่าตอนนี้มันทลายหายไปตั้งแต่รู้ว่าเธอยังไม่ให้ทายาทคนแรกของตระกูลที่ท่านคาดหวังไว้สักนิด
“เอมกลับมาแล้วค่ะคุณแม่ อ้อ เอมซื้อของมาฝากคุณแม่ด้วยนะคะ แล้วนี่คุณพ่อไปไหนเหรอคะ” เอมมิกาเอ่ยยิ้มบางๆ เข้ามานั่งฝั่งตรงข้ามแม่สามี
“ก็อยู่แถวๆ นี้ ถามแบบนี้ เธอมีธุระอะไรจะคุยกับเขาหรือเปล่า”
คุณหญิงพิมลภัส ประมุขใหญ่สุดในบ้านจิราวัฒน์กำลังนั่งจิบน้ำชารอการกลับมาของลูกสะใภ้ใหญ่ เพราะเธอเริ่มหมดความอดทนกับความหมางเมินระหว่างลูกชายกับเมียแต่งตัวเองมานานนับปี
ความสัมพันธ์เหมือนหยุดนิ่งอยู่กับที่ และวันนี้เธอต้องคุยกับลูกสะใภ้คนนี้ ลูกสาวเพื่อนสนิทเธอให้รู้เรื่อง
“เปล่าค่ะ เอมก็แค่ไม่เห็นคุณพ่ออยู่กับคุณแม่ตลอดนะคะ” เอมมิกาเอ่ยตอบไปตามมารยาทผู้ดี
“มันก็เหมือนคู่กับเธอไม่ใช่เหรอที่แยกจากกัน ทำตัวเหมือนคนแปลกหน้าต่อกันและกัน อย่าคิดว่าการที่แสดงความรักตบตาต่อหน้าฉัน มันไม่ทำให้ฉันดูไม่ออกว่าเฮียสามกับเธอแสดงละครผัวเมียรักกันดูดดื่ม ทั้งที่ความจริงไม่ใช่”
“คุณแม่”
“เธอลืมไปแล้วเหรอ เอมมิกา ว่าก่อนที่เธอจะได้แต่งงานกับเฮียสาม ลูกชายฉัน เธอตกลงรับปากอะไรกับฉันไว้ เรื่องการมีทายาทให้กับตระกูลจิราวัฒน์ของเราภายในระยะเวลาที่ฉันกำหนด ซึ่งตอนนั้นเธอรับปากได้ดีว่าจะทำสำเร็จ มีหลานให้ฉันระยะเวลาครบหนึ่งปี แต่เธอกลับทำไม่สำเร็จ เธอควรจะพิจารณาตัวเองก่อนนะ”
“คุณแม่คะ เอมกับเฮียสามเรายังไม่คุยกันเรื่องนี้ แม้แต่หน้าเอม เฮียเขายังไม่อยากจะมองหน้าเอมด้วยซ้ำ เฮียสนใจน้องสาว(ไม่แท้)ของเฮียมากกว่า”
เอมมิกาเริ่มหมดความอดทนกับแม่สามีเข้าข้างลูกชายแท้ๆ โยนความผิดทั้งหมดให้เธอรับคนเดียว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอโดนแม่สามีกดดันเรื่องมีลูก เธอโดนมานับครั้งไม่ถ้วน ในบ้านนี้ไม่มีใครใจดียกเว้นคีรากร พ่อสามี ทั้งแม่สามี
ทั้งเฮียสาม สามีเธอ ว่านนาง น้องสาว(ไม่แท้)เหมือนอยากยัดเยียดตัวเองแทรกกลาง เป็นจุดสนใจของพี่ชายระหว่างที่อยู่กับเมียตัวเองตามลำพัง
“เขาเก็บว่านนางมาเลี้ยงเป็นน้องสาว(ไม่แท้)ด้วยตัวเอง เขาก็ต้องห่วงใย สนใจน้องสาวมากกว่าเมียที่ไม่ค่อยมีเวลาให้สามี ก็ไม่เห็นจะแปลก ว่านนางเปรียบเสมือนลูกของฉันอีกคน”
คุณหญิงพิมลภัสแอบตาขวางดุดัน เพียงลูกสะใภ้เอ่ยพาดพิงไปถึงน้องสาวบุญธรรมของไตรภพรับเลี้ยง น้องสาวของเพื่อนที่ตายไป ไตรภพสงสารจึงรับเลี้ยงดู ทว่าเอมมิกาว่าพี่น้อง(ไม่แท้)มันมีอะไรมากกว่านั้น คนเป็นเมียสมรสจับสังเกตแววตาสองคนนั้นได้
“อะไรๆ ก็แตะต้องผู้หญิงชื่อว่านนางไม่ได้นะคะ เอมชักสงสัยแล้วสิว่าเฮียสามรักน้องสาวแค่น้องสาวจริงๆ ถึงขนาดแต่งตั้งเป็นเลขาในห้องทำงานส่วนตัว ตัวติดกันไม่เคยห่าง เหมือนคนเป็นผัวเมียมากกว่าเอมที่เป็นเมียแท้ๆ ของเฮียเสียอีก”
“เอมมิกา!”
เสียงนี้ไม่ใช่เสียงตะเบ็งคอกดังของคุณหญิงพิมลภัส แต่เป็น ‘ไตรภพ’ สามีสมรส(ในนาม)ของเธอบังเอิญเดินผ่านเข้ามาได้ยินภรรยาสาวเอ่ยพาดพิงถึงน้องสาวสุดที่รักของเขา แน่นอนว่าท่านประธานบริหารโรงแรมยอมเรื่องนี้ปล่อยผ่านไม่ได้โดยเด็ดขาด
“เฮีย”
เอมมิกาเห็นสีหน้าโกรธจัดของสามี ทว่าเธอสู้คน นับจากวินาทีนี้เธอไม่ใช่เอมมิกาคนก่อนยอมอ่อนข้อให้ใคร ประสบการณ์ความรักชีวิตหลังแต่งงานทำให้หญิงสาวเข้มแข็ง
หลังจากเห็นภาพบางอย่างกรีดหัวใจที่น้องสาว(ไม่แท้) อยากได้พี่ชายตัวเองมาเป็นผัวส่งมาให้เธอดู ช่างเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างเปิดเผยตัวตนได้ดี ไม่ต้องรอให้กระชากหน้ากากต่อหน้า
“มีเรื่องอะไรก็คุยกันเอาเอง แม่ไม่ขอยุ่งเกี่ยวด้วยแล้วกัน”
คุณหญิงพิมลภัสไม่เห็นลูกชายหอบหิ้วน้องสาวอีกคนทำหน้าที่เป็นเลขาท่านประธานหนุ่ม ส่วนมากไตรภพจะย้ายพาว่านนางอยู่คอนโดมิเนียมเพื่อตัดปัญหากับเมียแต่งมากกว่า
“เฮียคะ”
“มีอะไรคุยกันด้านบน เฮียเองก็อยากจะคุยกับเธอเหมือนกัน”
เอมมิกาได้แต่สงสัยว่าสามีอยากคุยอะไรกับเมีย ปกติเฮียสามไม่กลับมานอนบ้าน ปล่อยให้ภรรยาสมรสนอนจมปลักความทุกข์ใจ มีน้ำตาคอยอยู่เป็นเพื่อน
ส่วนตัวเองชอบนอนค้างคืนกับน้องสาวอยู่ทุกวัน ไม่ว่าจะทำอย่างไร เธอก็ไม่เคยได้ใจเขาสักครั้ง
“เฮียสาม”
“นี่เธอยุ่งอะไรกับเสื้อผ้าฉัน เอมมิกา!”
- ผู้เขียน
