๕๒
"...ลุงพัฒน์คะ ช่วยแวะรับน้องนิที่โรงเรียนก่อนนะคะ เมื่อกี้คุณครูโทรมา บอกว่าน้องนิแย่งของกับเพื่อนแล้วทะเลาะกันใหญ่เลย"
"มีเรื่องแบบนั้นด้วยเหรอหนูน้ำ ปกติยัยหนูนิเป็นคนมีนิสัยแบ่งปันนะ ไม่น่าจะทะเลาะกับเพื่อนได้"
"นั่นน่ะสิคะ เสียงร้องดังมาตามสาย น้ำก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน" รถยนต์เลี้ยวในทิศทางที่ตรงไปยังโรงเรียน ท่าทางไม่นิ่งของหญิงสาวภายในรถ อยู่ในสายตาของอีกคนตลอดเวลา
"ปกติเคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นด้วยเหรอน้ำ"
"ไม่เคยมีนะคะ คุณครูบอกว่าปกติน้องนิจะเป็นที่รักของเพื่อนๆ หมายความว่าเข้ากับคนได้ง่ายน่ะค่ะ ขอโทษเฮียไฟด้วยนะคะที่ต้องพาออกมาจากร้านอาหารกระทันหัน ยังไม่ทันจะกินอิ่มด้วยซ้ำ" สีหน้ารู้สึกผิดของเจ้าของคำพูด ส่งผลให้คนตัวโตคลี่ยิ้มออกมา
"ไม่เป็นไรหรอก ยังไงซะเรื่องของลูกน้ำก็สำคัญกว่าอยู่แล้ว"
"ขอบคุณที่เข้าใจนะคะ" ไม่รู้เหมือนกันว่าคำพูดของเขาแฝงไปด้วยความร
