นำทางด้วยคุกกี้ที่เลือก
เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
การตั้งค่าคุกกี้ของคุณ
การตั้งค่าคุกกี้ที่จำเป็นเปิดใช้งานตลอด
BAD RELATIONSHIP 21 ลุก...ไม่ไหว
วันต่อมา... "ครับ" "คุยแล้วครับเมย์ ทุกคนโอเค" "ขอบคุณเมย์ด้วยนะครับที่ช่วยหา..." ดวงตากลมค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาด้วยความรู้สึกงัวเงียปวดเมื่อยไปตามร่างกายจากการกระทำของคนตัวสูงที่อัดใส่เธอไม่ยั้งจนเธอร้องเสียงหลงอ้อนวอนเขาในครั้งสุดท้าย เธอจำมันได้เป็นอย่างดี... 'ฮืออออ! ตะ...เตวินทร์ อึก! วาไม่ไหวแล้ว...ขอร้องละนะ หยุดที' เธอจำมันได้ว่าเป็นประโยคสุดท้ายที่เธอพูด แล้วคนตัวสูงก็ยอมผ่อนแรงลงแต่ยังคงขยับเข้าออกจนเสร็จก่อนที่ทุกอย่างจะสงบลงตามที่เธอร้องขอ "ถ้าไม่ได้เมย์ช่วยหาคน ก็คงวุ่นเอาเรื่อง" เสียงทุ้มของร่างสูงที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่ดังขึ้นทำให้เจ้าของใบหน้าเล็กเลื่อนสายตาไปมองก่อนจะเห็นแผ่นหลังกว้างคุ้นเคยยืนส่องกระจกคุยโทรศัพท์อยู่ "ให้เลี้ยงอะไรดีครับ อยากให้เลี้ยงอะไร" "ร้านนั้นเหรอ" "อืม...ก็ได้ครับ วันไหนดี" "วันนี้เหรอ..." แล้วริมฝีปากหนาก็เงียบไปก่อนที่สายตาของเขาจะเลื่อนมองผ่
- ผู้เขียน
- chap_listสารบัญ
- likeเพิ่ม
