"ไปกันเถอะ" เสียงเตวินทร์พูดขึ้นพร้อมกับทำท่าจะพาฉันเดินไปยังลิฟต์หรูของคอนโดเขาหลังจากที่ยัยเมย์นั่นเดินออกไป
"ไม่ไป" ฉันเอ่ยบอกคนตัวสูงเสียงนิ่งทำเอาเจ้าของใบหน้าหล่อก้มลงมามองหน้าฉัน
"ทำไมล่ะ" แววตาเขาดูแปลกใจอยู่ไม่น้อย คงคิดว่าฉันโกรธตัวเองเรื่องยัยเมย์อะไรนี่สินะ
"จะไปได้ไง...ฉันยังไม่ได้ซื้อขนมเลย" ฉันทำหน้ายู่บอกเตวินทร์ออกไปน้ำเสียงงอแง ซึ่งทันทีที่ฉันพูดจบริมฝีปากหนาก็หัวเราะยิ้มออกมา
"ก็นึกว่าโกรธ" ร่างสูงเอ่ยพร้อมกับเลื่อนมือเข้ามาเอานิ้วเขี่ยผมทัดหูมองหน้าฉันแววตาอ่อนโยนเอ็นดู
"โกรธ? จะให้โกรธอะไร" ฉันมองหน้าถามคนตรงหน้าออกไป
"ก็เรื่องเมย์เมื่อกี้..."
"ไม่เห็นมีอะไรต้องโกรธเลย...ในเมื่อนายชัดเจนขนาดนี้" ฉันยิ้มมองหน้าบอกคนตัวสูงออกไป ใบหน้าหล่อก็ยิ้มตอบกลับมาดึงฉันเข้าไปกอดไว้แน่นก่อนจะก้มลงหมายจะจูบริมฝีปากของฉัน
เพี๊ยะ! ฉันรีบยกมือขึ้นห้ามตีไปที่อกแกร่งทันที
"หยุด
