เพล้ง!!
เสียงแผงไฟที่อยู่บริเวณเหนือหัวฉันร่วงหล่นลงมากระทบที่พื้นอย่างจังท่ามกลางความตกใจของทุกคน ฉันเองก็ยืนเบิกตากว้างขึ้นมาด้วยความตกใจอยู่ไม่น้อยเช่นกัน ถ้าเมื่อกี้เตวินทร์ไม่มีสติดึงฉันออกมา...
"เป็นอะไรหรือเปล่า" เจ้าของใบหน้าหล่อก้มลงมองหน้าถามฉันด้วยสีหน้าเป็นห่วงสุดขีด
"..." ฉันก็ชะงักนิ่งไปเล็กน้อยสายตาห่วงใยคู่นั้นก่อนจะได้สติ
"ไม่ได้เป็นอะไรแล้ว" ฉันพูดพร้อมกับพยายามปัดมือของคนตัวสูงออก
"วาเลน หยุดดื้อ"
"ฉันไม่ใช่เด็ก อย่ามาใช้คำว่าดื้อกับฉัน"
"ตอนนี้เธอก็ไม่ได้ต่างอะไรจากเด็ก"
"หุบปากไปเลย"
"วาเลน" ริมฝีปากหนาเอ่ยเรียกชื่อฉันขึ้นเสียงเข้มดุ
แต่แล้วยังไง ใครสนกัน
"หลบไป น่ารำคาญ..." ฉันก็ยังคงเป็นฉัน ทำเป็นปากเก่งไม่สนใจแสดงท่าทีหงุดหงิดใส่ร่างสูงไปด้วยความที่ยังโมโหโกรธเขาอยู่พร้อมกับประชดจะเดินตรงเข้าไปหานายแบบหนุ่มที่ยืนอยู่
"...คุณเจย์~" แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะเ
