น้ำเสียงแหลมพูดอย่างอาฆาตแค้น ก่อนที่จะสั่งให้ชายฉกรรจ์มัดมือซินเจียไขว้หลัง ตัวเล็กกลัวจนสั่น แต่ก็กล้าเผชิญหน้าพูดความจริง
"เธอแพ้ตั้งแต่เขาไม่รักแล้วแพรไหม"
"พูดอะไรของมึง!"
"เขาแค่คบเธอประชดฉัน ซึ่งเขาก็น่าจะบอกเธอเรื่องนี้แล้ว"
"มึงความจำเสื่อมจะไปรู้อะไรได้ไง กูจะบอกให้ว่ากูกับเขารักกันมากแค่ไหน เขาอาจจะพูดจาโกหกหลอกลวงมึงมาตลอดก็ได้"
"ฟังให้ชัดนะแพรไหม ฉันไม่ได้ความจำเสื่อม ทุกอย่างมันเป็นแผน แม้ความเป็นจริงอยากจะใช้ข้ออ้างนี้ลืมเขา แต่พี่กราฟก็คอยตามติดเป็นเงา แถมยังดูแลพ่อที่บาดเจ็บจากงานจนเดินไม่ได้อีกต่างหาก เขาปรับปรุงตัวและทำทุกอย่างให้ดีขึ้น ไม่ใช่มีเพียงแค่คำพูด แต่การกระทำต่างหากที่เป็นตัวบ่งบอก"
แพรไหมยืนอึ้งไม่นึกว่าผู้หญิงเรียบร้อยที่ดูอ่อนต่อโลกมีแผนซับซ้อนมากมาย
"มึงไม่ได้ตอแหลใช่ไหม!! มึงพูดเดี๋ยวนี้" แพรไหมตะคอก "ตลอดเวลามึงแกล้งความจำเสื่อมเพื่อให้เขาดูแลใช่ไ
