คนที่แทรกอยู่กลางหว่างขานั่งเหยียดตรงบนส้นเท้า ก่อนจะลอบหัวเราะเบา ๆ ออกมา ขณะที่มองลงมาที่ฉัน
“หึหึ งั้นพี่ก็ไม่เอา” ห๊ะ บ้าป่ะ! ไม่เอาฉันเนี่ยนะ
“นี่พี่จะเล่นตัวเหรอ?”
“เปล่า พี่แค่ปฏิญาณกับตัวเอง ว่าหลังจากนี้จะเอาแค่แฟนเท่านั้น ใครไม่เป็น... ก็ไม่ต้องเอา เปลืองตัว”
“พี่ดัชซ์!” ฉันแว๊ดใส่เขาเสียงดังแล้วหยัดลุกขึ้นทันที จนตอนนี้หน้าเราห่างกับไม่ถึงคืบ กล้าบอกว่าเปลืองตัวได้ไง ไข่ทองคำเหรอห๊ะ? ฉันต่างหากที่ต้องพูดคำนี้ ดูสินมฉันใหญ่ขึ้นตั้งเยอะสะโพกก็ผาย ทำไมกล้าปฏิเสธ!
“พี่ไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ ถ้าอยากเอาก็มาคบกัน พี่จะจัดให้หนัก ๆ”
ฉันกอดอกแล้วเบ้ปากใส่
“ไม่ล่ะ เดี๋ยวไม่นานแฟนฉันก็จะมาแล้ว ถ้าพี่ทนอยู่ที่นี่ถึงงานเลี้ยงสวนทุเรียนพี่จะได้เห็นเขาเอง ฉันอาจจะเปิดตัวเป็นสะใภ้เลิศดนุวันนั้น แค่คิดก็
แฮปปี้แล้ว”
“งั้นก็ไปเอากับผู้ชายคนนั้นก็ได้”
ฉันชะงักตกใจ เฮ้ย... ทำไมเรื่องกลับตา
