หัวใจชายหนุ่มเจ็บร้าว น้ำใสไหลผ่านม่านตาลงมาบดบังแววตาคมกริบที่จับจ้องเพื่อนสนิทตน
“มึงพูดอีกครั้ง”
“ลูกมึง... ไม่อยู่แล้วดัชซ์ มึงรู้รึเปล่าว่าน้องท้องกับมึง!” เขาไม่รู้ และไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้ ทั้งโกดังตกอยู่ในความเงียบเมื่อเห็นหัวเรือใหญ่ชะงักนิ่งจมกับความคิด และก้มหน้าลงมองพื้น
ใช่ เขาอยากจะร้องไห้ และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอ...
“นานะเป็นไงบ้าง” ดัชซ์เอ่ยถามเพื่อนเสียงสั่น
“แอ็ดมิทแล้ว ทั้งหน้าซีดทั้งมีไข้และน่าจะเสียเลือดมาก อีกอย่างสภาพจิตใจน้องแย่จริง ๆ มึงรีบจบเรื่องนี้เหอะว่ะ” ดัชซ์รู้แบบนั้นก็เหลียวมองคนนั่งอยู่
แต่เมื่อเห็นว่าเธอผู้นั้นยิ้มยินดีกับเรื่องที่รับรู้ ร่างสูงก็รีบก้าวยาว ๆ ไปบีบแก้มทันที
“มึง... ใช่มั้ย?” แนนพยายามคลี่ยิ้มออกมาด้วยความสะใจ
“ใช่ แนนรู้ว่ามันท้อง และแนนก็... ฮ่า ๆ” ดัชซ์กัดฟันกรอดย้ายมือหนาลงมาบีบคอระหง จนแนนเริ่มหาย
