เวลาต่อมา...
เมื่อมาถึงแกลเลอรีของแฟนหนุ่ม มัดหมี่จึงเดินเข้ามาด้านในอย่างคุ้นชิน ระหว่างทางไปยังห้องทำงานส่วนตัวของคนรัก เธอก็ไม่ลืมที่จะยกมือไหว้ และทักทายพี่ ๆ หลายคนที่รู้จักกันตั้งแต่สมัยที่เธอมาฝึกงาน
เดินมาจนถึงหน้าห้องทำงานของเขา มือเล็กเอื้อมเปิดประตูเข้าไปด้านใน ทว่าในห้องทำงานกว้างกลับไม่ได้มีแค่คนรักของเธอนั่งอยู่
เขากำลังคุยกับลูกค้าสองคน คนหนึ่งเธอไม่รู้จัก แต่อีกคนเธอคุ้นหน้าเป็นอย่างดี เขาคือคุณเตชินเพื่อนสนิทของคุณกองทัพอีกคน คาดว่าน่าจะดีลงานผ่านกัน ถึงได้มานั่งคุยงานด้วยกันอยู่อย่างนี้
กองทักยกนิ้วชี้ข้างหนึ่งจรดริมฝีปาก คล้ายกำลังบอกให้เธออย่าเพิ่งกล่าวทักอะไรออกไป เธอจึงทำเพียงหันไปปิดประตูห้องทำงานให้เขาเงียบ ๆ แล้วเดินเข้าไปหา มัดหมี่ยกยิ้มให้กับเพื่อนสนิทคนรัก พลางค้อมศีรษะให้เขาและลูกค้าอีกคนไปด้วย
ยามนี้จิตใจเธอว้าวุ่นจนหลงลืมแม้กระทั่งการวางตัวต่อหน้าคนอื่น
