หลายชั่วโมงต่อมา...
หลังจากกองทัพจัดการกับมัดหมี่จนเธอสลบคาเตียงไปในห้วงจังหวะรักครั้งสุดท้าย เขาก็ค่อย ๆ ทิ้งตัวลงนอนกอดเธอเอาไว้ด้วยความเหน็ดเหนื่อย และความสุขสมไม่แพ้กัน
และทั้งสองก็นอนกอดกันอยู่แบบนั้นตลอดคืน จวบจนกระทั่งเวลาผ่านไปถึงรุ่งเช้า
แสงแดดที่ส่องลอดผ่านผ้าม่านเข้ามากระทบเปลือกตา กองทัพขยับร่างกายอีกครั้งเมื่อเขารู้สึกตัวตื่น และในตอนนั้นเองก็สัมผัสได้ถึงร่างบางที่อยู่ในอ้อมกอดของตัวเอง
ดังนั้น แทนที่เขาจะรีบลุกจากเตียงเหมือนทุกวัน กลับกลายเป็นว่าเขายังคงนั่งอยู่บนเตียงกว้าง พลางทอดมองไปยังใบหน้าของคนที่นอนไม่ได้สติ ซึ่งอยู่ในอ้อมกอดเขามาทั้งคืน
แต่แล้ว หลังจากมองใบหน้าของเธอ ชายหนุ่มก็ไม่ลืมที่จะเลื่อนสายตาคมลงไปยังเรียวมือของเธอ ซึ่งกำลังกอดกระเป๋าสตางค์ของเขาเอาไว้แน่น จนทำให้อดรู้สึกเอ็นดูไม่ได้
“รู้จักเชื่อฟังแบบนี้แต่แรกก็ดีน่ะสิ” เขาพึมพำเบา ๆ พลางเอื้อมมือไปตั้งใ
