น้องเนย.....
แบตหมด?? เห้ออออ แล้วเราจะทำไงดีล่ะ เราเก็บมือถือเข้ากระเป๋าก่อนจะเดินไปหาพี่วาตะใกล้ๆจนผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆมองมาที่เราด้วยความสงสัย
"มีอะไรคะน้อง"
"มีไรยัยหมูอ้วน" ดูพี่วาตะจะมึนๆแล้วนะคะเพราะตั้งแต่มาถึงเห็นดื่มเอาดื่มเอาไม่รู้กี่แก้วต่อกี่แก้ว
"พี่วาตะน้องเนยอยากกลับบ้าน" แต่ดูเหมือนคำพูดของเราจะไม่ได้รับความสนใจจากพี่วาตะเลย เพราะเอาแต่คลอเคลียตรงซอกคอผู้หญิงคนที่ชื่อนีน่าที่กำลังนั่งตักพร้อมกับโอบกอดกันอยู่
"น้องคะ น้องไม่เห็นเหรอว่าพวกพี่กำลังสนุกกันอยู่ ถ้าอยากกลับก็กลับไปก่อนก็ได้นะ" เพื่อนของนีน่าหันมาพูดกับเรา
"กลับเองไม่ได้หรอกค่ะ พี่วาตะต้องไปส่งเพราะพี่วาตะพาน้องเนยมาที่นี่"
"ตัวโตยังกะช้างทำไมจะกลับเองไม่ได้ยะ อายุกี่ขวบละ เข้าผับได้แต่กลับเองไม่ได้"
เราไม่อยากสนใจคำพูดของคนอื่นเราสนใจแค่คนที่พาเรามา
"หรือไม่มีเงินค่าแท็กซี่ อ่ะพี่ให้แล้วพอถึงบ้านก็อ
