น้องเนย......
"งั้นคืนนี้......" พี่วาตะพูดด้วยน้ำเสียงชวนขนลุกมากค่ะ เรานี่รีบดันตัวออกห่างจากอ้อมกอดแต่พี่วาตะไม่ยอมปล่อย
"พี่วาตะคิดจะทำอะไรเนยใช่ไหม"
"รู้แล้วจะถามทำไมล่ะครับ"
"คิดว่าเนยจะยอมงั้นสิ"
"ยอมไม่ยอมคืนนี้รู้กัน"
"งั้นคืนนี้เนยจะไปนอนห้องนานะ"
"เนยไม่สงสารพี่มั่งเหรอ พี่คิดถึงเนยมากๆๆ เลยนะ พี่อยากนอนกอดเนยทั้งคืน"
"นอนกอดอย่างเดียวได้มั้ยล่ะ"
"เห็นจะไม่ได้นะครับที่รัก"
คืนนั้น......
พี่วาตะอาสาพานานะเข้านอนพร้อมกับเล่านิทานให้นานะฟัง เราเลยกลับมาที่ห้องเพื่อจะอาบน้ำนอน ขณะที่เรากำลังยืนถูสบู่ก็มีอ้อมแขนของใครคนนึงกำลังสวมกอดเราจากทางด้านหลังไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใครค่ะ พี่วาตะก้มลงมาจูบที่ซอกคอของเราเบาๆ
"อ๊ะ พี่วาตะเข้ามาทำไมคะเนยอาบน้ำอยู่นะ"
"อาบด้วยคนสิ"
"อื้อออ ไม่เอาค่ะ เนยไม่ชินที่ต้องอาบกับใคร"
"ก็ทำให้ชินสิครับเพราะต่อไปเนยกับพี่ต้องอาบน้ำด้วยกันทุกวันวัน
