เสน่หาสาวเชย (70%)

1720 คำ

“ฉันไม่ได้ขอย่ะ” แม่สาวแสบสวนกลับอย่างนึกหมั่นไส้กับความหื่นไร้ขีดจำกัดของพ่อเจ้าประคุณ  “ไม่ขอผัวก็จะให้ ชอบนักละแจกจ่ายรักให้เมียจ๋าเนี่ย” ขาดคำคนตัวโตก็ก้มลงหอมแก้มป่องฟอดใหญ่  “คนบ้า!” เสียงหวานตวาดแว้ด พร้อมมองพ่อหนุ่มมาดกวนตาวาววับ  “บ้าไม่บ้ายังไงก็เป็นผัวทูนหัวนะจ๊ะ” เดเรคยิ้มใส่ตาเธอพร้อมกล่าวเสียงกลั้วหัวเราะ ทำให้คนที่ทำอะไรเขาก็ไม่สะทกสะท้านถึงกับกำหมัดแน่น  “หยุดเรียกฉันด้วยคำพูดน่าสะอิดสะเอียนเสียที” ทนายความสาวร้องห้ามปรามด้วยความไม่ชอบใจ เพราะวาจาที่หลุดออกมาจากปากเซ็กซี่ทำให้เธอรู้สึกหวามใจทุกคราที่ได้ยิน   “งั้นเรียกหวานใจจ๋าดีไหมเอ่ย” คนกวนประสาทเลิกคิ้วถามอย่างยิ้มๆ   “จะเรียกอะไรก็เชิญเลยพ่อคุณ ไม่ต้องมาถามฉัน” อารดาเชิดหน้าสูง แล้วย้อนกลับด้วยท่าทางแง่งอนระคนมึนตึงเรียกรอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปากหยัก   “ถามหน่อยไม่ได้เหรอ จะได้รู้ว่าเมียอยากให้เรียกแบบไหนไง” มือใหญ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม